środa, 16 marca 2011

Nanotechnologia

Nanotechnologia i koloidy

Nanotechnologia to nowoczesna szeroka dziedzina nauki, stwarzająca nieograniczone możliwości. 

Pojęcie to jest najczęściej definiowane jako otrzymywanie i zastosowanie struktur, których co najmniej jeden wymiar jest wyrażany w nanometrach. Najczęściej, wymiary tych struktur zawierają się w przedziale od l do 100 nm (rzadziej do kilkuset nm).








To rewolucja w dziedzinie materiałów,
których struktury i elementy wykazują osobliwe i doskonale rozwinięte właściwości, fizyczne, chemiczne oraz biologiczne,
w których zachodzące procesy
spowodowane są ich nanorozmiarami.



Podstawowym celem nanotechnologii jest wykorzystanie tych właściwości poprzez osiągnięcie kontroli na poziomie atomowym i molekularnym cząsteczek oraz opracowanie skutecznego sposobu ich wytwarzania i wykorzystania.

Te niezwykłe właściwości tych niezwykle małych drobinek metali, zostały wykorzystane w metodzie opracowanej przez fizyka M.J. Pike-Bieguńskiego, polegającej na rozpylaniu metali w demineralizowanej wodzie. Nanokoloidalne roztwory metali, to niezwykle małe klastery (płytki) z około 100 atomów każdy, zawieszone w idealnie czystej zdemineralizowanej wodzie. W opisywanych tutaj roztworach koloidalnych, cząstki metali stanowią zdecydowanie większą część procentową od jonów srebra (50-80 %).

Dzięki temu uzyskujemy największą powierzchnię czynną. Nanokoloidy metali wykazują silne działanie grzybo- i bakteriobójcze oraz inne właściwości, niespotykane przy stosowaniu tradycyjnych koloidów. Określa się je jako niejonowe, co oznacza, że silnie zdyspergowana faza metaliczna takich koloidów nie zawiera chemicznie przyłączonych ujemnych grup anionowych, sam zaś metal nie występuje tutaj w postaci dodatniego kationu.








Produkowane tą metodą nanocząsteczkowe koloidy metaliczne nie zawierają typowych zanieczyszczeń powierzchniowych,
jakie towarzyszą
koloidom wytwarzanym chemicznie.



Opisywane tutaj cząstki koloidalne stanowią mieszaninę faz krystalicznej i amorficznej. W szczególnych sytuacjach część amorficzna koloidu może być oddzielona od części krystalicznej. Przewodnictwo elektryczne koloidów jest wyższe od przewodnictwa czystego nośnika (fazy dyspergującej) a to z uwagi na występowanie tunelowego efektu przewodzenia. W związku z ogromnymi wartościami powierzchni czynnych cząsteczki koloidu zbliżają się do siebie na odległość zaledwie kilku odległości cząsteczkowych, które dla przypadku H2O wynoszą około 10 angstremów. Poza tym te nanocząsteczki pozostają w stałym ruchu (ruchy Browna). W czasie tych ruchów, uzyskują niewielkie dodatnie ładunki elektryczne, co powoduje, że odpychają się wzajemnie, a także z dużą łatwością wnikają do wnętrza bakterii i komórek, które zawsze mają ładunki ujemne.
Dlatego mówimy, że metale nanokoloidalne są aktywne.

Nie są to jednak ładunki typu jonowego, a wobec tego nanocząsteczki metali nie wchodzą w reakcje chemiczne z innymi jonami znajdującymi się w przyrodzie i organizmach. Nanocząsteczki metali są tak małe, że można je obserwować jedynie, przez mikroskop elektronowy.








Im mniejsza nanocząsteczka, tym lepsza będzie biobójcza skuteczność roztworu. Optymalna wielkość nanocząsteczek metalu,
to 1,5 do 5,0 nm, przy stężeniu 10 ppm .

Dla porównania wirusy mają wielkość
od 15 do 150 nm,
a bakterie od 350 do 1000 nm.



ppm - to stężenie jednej tysięcznej grama metalu, w jednym litrze wody - (parts per milion - ang). Wirusy i bakterie są więc dużo większe od nanocząsteczek koloidalnych, które dzięki temu mogą swobodnie wnikać do wnętrza drobnoustrojów chorobotwórczych. Nanocząsteczki - szczególnie srebra, posiadają ogromną zdolność utleniania substancji, które je otaczają - nanokoloidalne srebro działa jak katalizator i upośledza enzym wykorzystywany przez drobnoustroje do przyswajania tlenu, powodując śmierć wszystkich mikroorganizmów jednokomórkowych. W efekcie mikroorganizmy te i ich formy wielopostaciowe, czy zmutowane, giną w około sześć minut po bezpośrednim kontakcie ze srebrem nanokolidalnym.

Ponadto organizmy chorobotwórcze nie potrafią wypracować odporności na np. nanokoloidalne srebro (a tak się dzieje, w przypadku antybiotyków), a ich mutacje są tak samo podatne na jego błyskawiczne działanie. W żadnym z badań naukowych nie zanotowano powstawania szczepów bakterii odpornych na działanie nanokoloidów.

Produkowane przez firmę NANOTECH nanokoloidy są NIECHEMICZNE, co oznacza, że nie są wytwarzane w procesie chemicznym, ale w procesie fizycznym. Dzięki temu nie zawierają typowych zanieczyszczeń powierzchniowych, jakie towarzyszą nanokoloidom wytwarzanym chemicznie. Czystość oferowanych metali nanokoloidalnych wynosi 99.99 % metalu, takiego jak złoto srebro, czy miedź.

Oferowane nanokoloidy wytwarzane są w wysokiej jakości wodzie pozbawionej substancji jonowych. Na życzenie klienta nanokoloidy mogą być wykonywane w innych od wody ośrodkach takich jak wodne roztwory alkoholi, kwasów organicznych, estrów, eterów, w polimerach, rozpuszczalnikach organicznych etc. Na specjalne zamówienie można wytwarzać szeroki asortyment metalicznych nanokoloidów jednoskładnikowych, bądź też nanokoloidów wieloskładnikowych. Przykładami takich nanokoloidów są: nanokoloidy platynowców, stopu złota, srebra i miedzi, stopów dentystycznych i podobnych. Każdy z nanokoloidów ma nieco inne właściwości:
  • złoto ma wielką łatwość wnikania do wnętrza komórek organizmu i działa na nie, silnie pobudzająco i regenerująco, słabiej natomiast działa biobójczo.
  • nanosrebro jest bardzo silnie bakteriobójcze i nieco słabiej działa grzybobójczo,
  • miedź nanokoloidalna ma najsilniejsze działanie grzybobójcze, ale nieco słabsze bakteriobójcze,

Złoto nanokoloidalne

Złoto jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Au – łacińska nazwa aurum. Złoto jest odporne na działanie czynników atmosferycznych i prawie wszystkich kwasów. Rozpuszcza się: w wodzie królewskiej (1 część kwasu azotowego i 3 części kwasu solnego), w mieszaninie kwasu azotowego i siarkowego, w kwasie selenowym, w rtęci tworząc tzw. amalgamat, w kwasie solnym w obecności ozonu, w cyjankach tworząc cyjanek złota.

Złoto w kosmetyce i urodzie

Wiedza o właściwościach leczniczych złota znana była w Chinach od około 2500 p.n.e. W Europie, do celów leczniczych, zaczęto wykorzystywać ten szlachetny metal, dopiero od 1890 roku po przeprowadzeniu badań przez Roberta Kocha. Okazało się wówczas, że cyjanek złota hamuje rozwój bakterii gruźlicy.
24 karatowe złoto stosuje się w kosmetologii do zabiegów upiększania: złoto zmniejsza powstawanie zmarszczek regeneruje już istniejące, a ponadto nawilża skórę i likwiduje przebarwienia skórne.
Złoto działa na zasadzie pompy jonowej: przyspiesza migrację składników aktywnych, wymianę jonową (głównie mikroelementy), stymuluje proces oczyszczania organizmu drogą skórną. Stymuluje syntezę kolagenu, przyczyniając się do rekonstrukcji tkanki skórnej.
Złoto działa kojąco i antybakteryjnie. Uzyskuje się dzięki niemu wrażenie rozświetlonej, pełnej blasku cery.

Złoto w lecznictwie

Już starożytni wierzyli w cudowną moc uzdrawiania złota i w jego terapeutyczne właściwości. Niektórzy z nich uważali nawet, że kruszec ten kryje w sobie tajemnicę długiego życia. Zwolennicy tej teorii, pili płynne roztwory złota trzy razy dziennie, lub rano na czczo, gdyż to miało przywrócić im młodość, wigor i uleczyć. Pliniusz był przekonany, że okłady ze złota leczyły wrzody, hemoroidy i grzybicę.

Arabowie do dziś uważają, że złoto wzmacnia serce, zwalcza palpitacje i drżenie kończyn, a także pomaga w stanach melancholii. W niektórych przypadkach, złoto rzeczywiście jest skutecznym, współczesnym medykamentem. Działa odmładzająco na leniwie pracujące organy - zwłaszcza mózg. Poprawia pamięć i zdolności - badania wykazały wzrost ilorazu inteligencji u osób zażywających przez dłuższy okres czasu złoto nanokoloidalne. Doskonałe przy problemach z uczeniem się i zapamiętywaniem.

Współcześnie zaleca się stosowanie preparatów ze złotem w razie chorób reumatycznych odpornych na inne leki: artretyzm, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów. A ponadto przy: cukrzycy, wypadaniu włosów, chorobach zakaźnych, ropniach, liszajach, chorobach alergicznych, dusznicy bolesnej, padaczce, chorobach wenerycznych, zapaleniu przydatków (jajników, jajowodów), zapaleniu narządów płciowych u mężczyzn i kobiet, przewlekłych dermatoz, nowotworów, przewlekłego kataru, stanów zapalnych oczu, przewlekłych stanów zapalnych wątroby.

Złoto hamuje fagocytozę, procesy autoagresji, objawy chorób autoimmunologicznych - tocznia, łuszczycy, bielactwa, kolagenoz, przewlekłych wyprysków. Spowalnia opad krwinek - OB. Działa przeciwzapalnie. Likwiduje objawy przewlekłych chorób alergicznych. Nanokoloid złota wykazuje silny wpływ przeciwtrądzikowy - szczególnie w połączeniu ze srebrem i miedzią koloidalną.

Nadmiar złota w organizmie, jest wydalany z żółcią, moczem i potem. Preparatami ze złotem nie mogą się leczyć osoby uczulone na złoto, kobiety w ciąży lub karmiące, osoby z niewydolnością nerek.
Pewne jest, że koloidalny roztwór złota regeneruje, odbudowuje i równoważy siły witalne w organizmie. Złoto ma korzystny wpływ na układ pokarmowy i krążenie krwi (wszystkie płyny w organizmie mają strukturę koloidalną). Te właściwości tłumaczy fakt, że złoto nanokoloidalne ma identyczną strukturę, jak płyny w organizmie.

Niechemiczne złoto nanokoloidalne, można bez obaw stosować razem z innymi lekami, ponieważ nie wchodzi z nimi w interakcje, a tylko skutecznie wspomaga leczenie i pobudza układ odpornościowy. Współczesna medycyna znalazła wiele zastosowań dla złota - zwłaszcza wśród schorzeń naczyniowych i onkologicznych - dwóch największych zabójców w naszej cywilizacji. Nanokoloidalne złoto jest niezwykle skuteczne przy leczeniu rozległych oparzeń.

Srebro nanokoloidalne


Srebro to pierwiastek chemiczny o symbolu Ag, który pochodzi od łacińskiej nazwy srebra – argentum. Należy do metali o szczególnych właściwościach i zastosowaniu. Tą szczególną właściwością, o której mało kto wie, jest jego bakteriobójczość. A historycznie, jest jednym z najdawniej znanych i wykorzystywanych metali w tym zakresie.

Już w starożytnym Egipcie zanurzano srebrne sztaby w wodzie, którą pito jako lekarstwo na wrzody żołądka, a rzymscy legioniści przykładali do ran srebrne monety, aby przyspieszyć ich gojenie. W średniowieczu bogaci rodzice dawali swoim dzieciom srebrne łyżeczki do ssania – jako zabezpieczenie przed zarazą i chorobami.

Prawdziwe srebro nanokoloidalne jest najrzadziej spotykanym typem srebra koloidalnego znajdującego się na rynku. Wynika to ze złożonego procesu produkcyjnego i wysokich kosztów produkcji. Nanocząsteczkowe koloidy srebra posiadają zgoła niezwykłe właściwości odpornościowe, co czyni je niemal zupełnie niewrażliwymi na działanie kwasów nieorganicznych, bądź organicznych. W szczególności chodzi tutaj o reagowanie nanosrebra z kwasami azotowym i azotawym (HNO3 i HNO2). W badaniach porównawczych rozpuszczano w tych kwasach monetę srebrną, zaś równolegle próbowano rozpuścić drobiny niechemicznego nanokoloidu srebra. Po jednej godzinie gotowania monety srebrnej w 30% kwasie azotowym, moneta uległa całkowitemu rozpuszczeniu, podczas gdy niechemiczne nanocząsteczki srebra pozostały w zasadzie bez zmian.

Takie właśnie, jak opisane wyżej kwasy organiczne, bądź też ich sole, występują w naturze w zbiornikach wodnych, ujęciach wodnych, oraz basenach kąpielowych. Ponieważ srebro nanocząsteczkowe firmy NANO-TECH w praktyce zupełnie nie reaguje z tymi kwasami – więc jego stężenie z czasem się nie zmienia. Dezynfekujące działanie nanosrebra w zbiornikach wodnych jest więc nie tylko skuteczne, ale i długotrwałe.

Właściwości srebra nanokoloidalnego:

  • likwiduje bakterie powodujące rozkład potu i tym samym likwiduje jego nieprzyjemny zapach,
  • służy jako ochrona przed pleśniami, grzybami, chorobami i jednocześnie pomaga je usuwać,
  • jest nietoksyczne, nie podrażnia i nie wywołuje reakcji alergicznych.
Testy przeprowadzono przy pomocy smugi światła laserowego dającego smugę opalizacyjną (efekt Tyndalla) roztworu nanocząsteczkowego. Srebro firmy NANO-TECH nie reaguje z kwasami organicznymi, oraz kwasem solnym. Kwasy te stanowią typowe składniki obecne wewnątrz trawiennego ludzkiego czy zwierzęcego układu pokarmowego. Ta cecha tego produktu stanowi ważki czynnik, pozwalający na stosowanie nanosrebra w produkcji żywności, uzdatnianiu wody pitnej, uzdatnianiu wody w basenach kąpielowych, oraz w kosmetyce i farmacji. Na szczególna uwagę zasługuje fakt, iż używany przez człowieka nanokoloid, nie tworzy groźnych dla życia azotanów, azotynów, oraz chlorków. Niechemiczne srebro nanokoloidalne w miarę zwiększania koncentracji zmienia swą barwę na ciemniejszą. Nie ciemnieje natomiast pod wpływem działania światła, czyli nie utlenia się. Jest to bardzo ważny dowód na chemiczną odporność nanokoloidów.


Zastosowania nanokoloidu srebra

Zastosowania dla alergików - nanokoloid srebra jest:

  • nieinwazyjny (z wyłączeniem osób uczulonych na srebro),
  • bezwonny – ważne dla osób uczulonych na zapachy,
  • produkt czysty chemicznie, nie wywołuje podrażnień – można go używać do likwidacji w pomieszczeniach roztoczy, wlewając go do nawilżaczy, lub nawet odparowywać go gotując. Nanocząsteczki są tak małe, że unoszą się z gorącą parą wodną,
  • nie wywołuje pieczenia skóry - zalecany do pielęgnacji twarzy i ciała osób wrażliwych na uczulenia i alergie,
  • zalecany do prania lub prasowania bielizny dziecięcej, jako dodatek nieszkodliwy, skutecznie i długotrwale dezynfekujący. Te właściwości pozostają nawet po kilkunastu następnych, normalnych praniach lub prasowaniach.

Zastosowania w kosmetyce

  • jako komponent przy produkcji wszelkiego rodzaju kosmetyków, co w sposób naturalny podnosi ich walory oraz właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze. Przykładowo, sam komponent nawet bez przetwarzania stanowi doskonały środek m.in. jako płyn po goleniu o silnych cechach bakteriobójczych, naniesiony na cerę daje wyraźne uczucie świeżości,
  • dodany do kremów podnosi ich właściwości bakteriobójcze (antybakteryjne) i walory użytkowe (kremy nawilżające)
  • przedłuża trwałość produktów, itd.
  • płyn do płukania jamy ustnej, żele antybakteryjne, toniki antybakteryjne, płyny i żele do kąpieli i po goleniu, szampony,
  • wody kolońskie, wody toaletowe,
  • chusteczki antybakteryjne, chusteczki do demakijażu, chusteczki do higieny intymnej,
  • kosmetyki do walki z trądzikiem,
  • dezynfekcja bakteriobójcza i grzybobójcza hal produkcyjnych i innych pomieszczeń, dezynfekcja ciągów klimatyzacyjnych i powietrza w halach gdzie przebywają ludzie. Środki biobójcze można używać w obecności załogi, bez zabezpieczeń dróg oddechowych,
  • dezynfekcja ciała ludzkiego, odzieży roboczej która jest używana przez pracowników stykających się z procesem produkcyjnym wytwarzania kosmetyków i ich dystrybucji. Elementy odzieży nasączone (przy praniu) nanokoloidami srebra, można wielokrotnie prać i nawet po kilkunastu następnych procesach prania, zachowują silne właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze.
  • dezynfekcja bakteriobójcza i grzybobójcza wody przeznaczonej do procesów produkcyjnych oraz do spożycia,


Zastosowania w przemyśle farmaceutycznym

  • do dezynfekcji pomieszczeń, odkażania urządzeń i instalacji, podczas procesów produkcyjnych gdzie jest wymagany wysoki poziom sterylności,
  • jako komponent przy produkcji leków, cechujący się silnymi właściwościami bakteriobójczymi i grzybobójczymi,
  • do walki z owrzodzeniem żołądka,
  • do produkcji materiałów opatrunkowych,

Zastosowania medyczne

Niewątpliwą zaletą jest pełna skuteczność niechemicznych nanokoloidów, w niezwykle niskich stężeniach preparatów, które są wyrażane – nawet nie w procentach, ale w ppm. Np. używany jeszcze w medycynie azotan srebra ma stężenie 1% (w okulistyce), czy 1 –5 % w chirurgii.

To bardzo wysokie stężenia, podczas gdy nanokoloidy, przy zachowaniu takiej samej skuteczności, mogą posiadać stężenie niechemicznego nanokoloidu srebra od 0,0001% do 0,0005%.

Ponadto można je używać:
  • do dezynfekcji pomieszczeń szpitalnych, odkażania urządzeń i instalacji medycznych,
  • do dezynfekcji środków opatrunkowych, oraz podczas procesów produkcyjnych gdzie jest wymagany wysoki poziom sterylności,
  • można je dodawać do soli fizjologicznej,
  • można je również stosować pod postacią lodu, a rozmrożone zachowuje właściwości biobójcze,
  • jest doskonałym środkiem do stosowania przy płukaniu ubrań w pralniach szpitalnych tworząc na nich warstwę ochronną. Stają się one, w wyniku tego „ubraniami biobójczymi”,
  • stosowany do odkażania ran ma tą przewagę nad azotanem srebra (lapisem), iż nie wywołuje nekrozy,
  • do leczenia oparzeń.


Zastosowanie nanocząsteczek srebra zmniejsza koszty hospitalizacji i dzięki redukcji liczby wymaganych np. opatrunków, koszty leczenia ambulatoryjnego. Przy zastosowaniu niechemicznego nanokoloidalnego srebra, nie istnieje zagrożenie zachorowaniem na srebrzycę.

Miedź nanokoloidalna

Miedź to pierwiastek chemiczny o symbolu Cu. Łacińska nazwa cuprum pochodzi od Cypru, gdzie już 1500 lat p.n.e. eksploatowano wielkie złoża miedzi. Znana była już w czasach prehistorycznych, prawdopodobnie była pierwszym metalem jaki wykorzystywali ludzie. Samorodków tego metalu używano np. do robienia grotów strzał już w czasach prehistorycznych.

Jako metal półszlachetny wykazuje dużą odporność na korozję. Pod wpływem tlenu atmosferycznego pokrywa się, chroniącą przed dalszą korozją, warstwą tlenku. Reaguje z fluorowcami, wilgotnym fluorowdorem, siarką i dwutlenkiem siarki. Szybko rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym i azotowym. Metal ten jest ważnym katalizatorem w przyrodzie i technice. W przemyśle, pewne związki miedzi używane są m. in. przy przetwarzaniu ropy naftowej jako katalizatory, a inne związki miedzi stosowane są jako utleniacze.

Zastosowania nanokoloidu miedzi:

W kosmetyce:

  • Miedź nanokoloidalna stosowana w kosmetyce wywiera działanie przeciw utleniające, zwalczające wolne rodniki i zapobiegające procesom starzenia naskórka.
  • Miedź poprawia wygląd skóry i włosów oraz wzmacnia system odpornościowy.
  • Miedź ma znakomite zastosowanie jako składnik dezodorantów, gdyż redukuje nadmierną potliwość i eliminuje przykry zapach rozkładu potu.
  • Miedź doskonale się sprawdza w kosmetykach przeciwgrzybicznych, np. do stóp. Nanocząsteczki miedzi w ciągu kilkunastu minut "zrobią porządek" z bakteriami i grzybami przebywającymi na stopach, bądź w obuwiu. Nanokoloid miedzi można stosować zarówno bezpośrednio na stopy jak i do wewnątrz obuwia. Po odparowaniu wody, nanocząsteczki miedzi osadzają się na powierzchni skóry, tworząc na stopach trwałą warstwę ochronną. Po godzinnej kąpieli w basenie publicznym, one jeszcze tam są, więc nie bójmy się korzystać z basenów
W gospodarstwie domowym i przemyśle:

  • Nanokoloid miedzi chroni wodę pitną przed wieloma zanieczyszczeniami, na przykład produktami przemysłu petrochemicznego, czy środkami owadobójczymi.
  • Poza tym nanokoloid miedzi skutecznie pomaga w walce z wiecznie ciemniejącymi fugami w łazienkach i uniemożliwia rozwój grzybów na ich ścianach i sufitach. Zanim producenci materiałów, używanych w łazienkach i innych wilgotnych pomieszczeniach zaczną go dodawać, w trakcie produkcji do takich materiałów – efekt grzybobójczy można uzyskać samemu, spryskując odpowiednie miejsca w łazienkach, nanokoloidem miedzi.


Miedź w medycynie:

  • Miedź bierze udział w tworzeniu czerwonych ciałek krwi, jako katalizator. Żelazo nie może bez miedzi układać się w hemoglobinie. Niedobór miedzi i żelaza prowadzi do anemii i złego wykorzystywania witaminy C.
  • Miedź jest potrzebna do metabolizmu białka i jako budulec specjalnych substancji tłuszczowych w mózgu.
  • Ma działanie dezynfekujące, a w ciele jest częścią składową wielu przeciwciał zwalczających szereg chorób.
  • Jest składnikiem i aktywatorem enzymów w licznych reakcjach redox, głównie przy tworzeniu czerwonych krwinek, wspomaga tworzenie tkanki łącznej.
  • Miedź, aktywując enzym niezbędny do budowy erytrocytów, wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu krwiotwórczego.
  • Istotny jest także jej wpływ - m.in. poprzez syntezę dopaminy na rozwój układu nerwowego oraz - poprzez syntezę kolagenu i elastyny - na regenerację tkanki łącznej.
  • Ponadto miedź wraz z cynkiem przeciwdziałają uszkodzeniom wywołanym przez wolne rodniki tlenowe. Podstawowa rola miedzi w organizmach zwierzęcych wiąże się z jej występowaniem, w różnych enzymach biorących udział w procesach oksydacyjno - redukcyjnych: np. oksydazie cytochromowej zwierząt wyższych, działa stymulująco na ilość i aktywność hemoglobiny.
  • Miedź występująca w ceruloplazminie (białko surowicy) jest jedną z bardziej ruchliwych form tego pierwiastka w organizmach i w tej postaci reguluje metabolizm oraz transport żelaza.
  • Wpływa na metabolizm lipidów (np. cholesterolu) i właściwości mielinowej osłonki włókien nerwowych.
  • Miedź jest niezbędna zarówno do prawidłowego metabolizmu tkanki łącznej, jak i do funkcjonowania komórek mózgu.
  • Niedobór miedzi powoduje liczne choroby, jak np. anemię, ograniczenie wzrostu i płodności, zaburzenia sytemu nerwowego (migreny), choroby układu krążenia, a także osteoporozę.
  • Zwiększone wydalanie miedzi wywołuje różne zaburzenia metaboliczne, a głównie niewłaściwą przemianę lipidów, prowadzącą do schorzeń naczyń wieńcowych lub zaburzeń psychicznych.
  • Brak miedzi powoduje ogólną słabość, obniżenie prawidłowego oddychania tkankowego, a nawet owrzodzenia skórne.
  • Miedź jest niezbędnym składnikiem pożywienia wszystkich zwierząt i człowieka, a pełne pokrycie zapotrzebowania na nią, jest podstawowym warunkiem prawidłowego funkcjonowania organizmu.
  • Ponadto biostatyczne właściwości miedzi hamują rozwój bakterii i grzybów na powierzchni pokrytej jej nanokoloidem, co zapobiega szerzeniu się chorób. Pokrywając powierzchnie klamek, i zlewów w szpitalach nanokoloidem miedzi można zapobiec rozprzestrzenieniu się różnych wirusów, do wirusów ptasiej grypy włącznie.
  • Badania sugerują, że używanie nanokoloidalnej miedzi w szpitalach, może pomóc zatrzymać rozprzestrzenianie wielu infekcji szpitalnych i zmniejsza ryzyko śmierci. Jest bardzo prawdopodobne, że ten sam skutek będzie osiągnięty wobec wirusa H5N1.

www.martadymek.suportio.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Oceń stan swojego zdrowia - nastawienie psychiczne