Pierwszy dzień wiosny!

Nareszcie nadeszła wiosna, możemy już pochować do szafy grube płaszcze, czapki, szaliki i cieszyć się pierwszymi ciepłymi promieniami słońca! Czy jednak w tym całym wiosennym zamieszaniu pamiętamy jeszcze o tradycyjnych obchodach Pierwszego Dnia Wiosny!

Pierwszy Dzień Wiosny obchodzony jest co roku 21 marca - może warto wtedy zastanowić się choćby przez chwilę, co tak naprawdę świętujemy i dlaczego.

Pierwszy Dzień Wiosny od wieków uznawany jest bowiem za magiczny, przypisuje mu się niezwykłe właściwości. Towarzysząca mu równonoc - dzień trwa dokładnie tyle samo, co noc - jest symbolem końca. Końca mroźnej, okrutnej zimy, która ustępuje właśnie miejsca budzącej świat do życia wiośnie. Niesie to ze sobą nowe nadzieje - na rozwój, szczęście i powodzenie.

Skąd wzięło się właśnie takie podejście do tematu? Prawdopodobnie z wierzeń pierwszych Słowian, którzy tego dnia obchodzili Święto Jare - Matki Ziemi. Było to dla nich jedno z najważniejszych świąt w roku - okazja, aby podziękować za odradzające się po zimie życie i prosić o dobre plony.

Nasi przodkowie wierzyli także, że potrafią sami przyspieszyć nadejście wiosny. Jednym ze sposobów było palenie ognisk, dlatego w czasie równonocy na wszystkich wzgórzach płonęły ogromne stosy drewna.

Kolejne obchody mogą być trochę zaskakujące, gdyż my kojarzymy je jednoznacznie z Wielkanocą! Okazuje się jednak, że pochodzą one z czasów słowiańskich i charakterystyczne są właśnie dla świętowania Pierwszego Dnia Wiosny. Należą do nich m.in. Śmigus, czyli wzajemne okładanie się gałązkami z baziami, Dyngus - polewanie wodą (dokładnie w takim znaczeniu, jakie znamy dzisiaj) i malowanie jajek, będących symbolem nowego życia.

 Jak widać wiele z tych obrzędów przetrwało do dziś i są przez nas kultywowane. Jednym z najbardziej charakterystycznych dla obchodów wiosennych jest topienie Marzanny - czyli zimy pod postacią kobiety ubranej w stare łachmany. 

Chyba nie ma wśród nas takiej osoby, która nie robiła tego choćby raz?

www.martadymek.suportio.pl