W Polsce z zaćmą zmaga się około 12 tysięcy osób do 40. roku życia, a w wieku 50-59 liczba chorych wzrasta do 77 tysięcy.
Zaćma jest chorobą oczu, w której soczewka oka, zazwyczaj przezroczysta i ukształtowana tak, że skupia promienie świetlne, traci swoją przezroczystość, staje się matowa, a w ostatnim stadium nie widać przez nią nic z wyjątkiem ostrego światła. Choroba postępuje na skutek zmian w białkach soczewki, w wyniku czego następuje jej zmętnienie. Efekt jest taki, że chory zaczyna odczuwać coraz bardziej zaawansowany dyskomfort przy widzeniu: od widzenia przymglonego, aż do całkowitej utraty wzroku. Procesowi temu towarzyszą zaburzenia w ocenie odległości widzianego przedmiotu oraz pogorszenie ostrości wzroku. Zaćma może mieć charakter jedno lub obustronny. Jest chorobą, która powoduje tzw. ślepotę odwracalną – co oznacza, że poprzez zabieg operacyjny chory ma szansę odzyskać widzenie.
Operacyjne usunięcie zaćmy poprawia widzenie, ale nadal konieczna jest korekcja ostrości wzroku za pomocą okularów. Najnowocześniejsza metoda leczenia zaćmy pozwala uniknąć noszenia okularów, dzięki wszczepieniu soczewek naśladujących pracę zdrowego oka.
Dla osoby w pełni wieku, która jest aktywna i pracuje zawodowo utrata ostrości widzenia w wyniku zaćmy stanowi duży problem, szczególnie, że jednocześnie występuje pogorszenie kontrastu i widzenia barw. Brak ostrego widzenia odczuwalny jest zwłaszcza podczas jazdy samochodem czy pracy przy komputerze. Wiele osób nie chce nosić okularów - z różnych powodów: parowanie, ucisk nosa, estetyka. Dla nich odkryto nowy rewolucyjny sposób na uniezależnienie się od okularów - są to soczewki pseudoakomodacyjne .
Mimo, że soczewki pseudoakomodacyjne dają osobom cierpiącym na zaćmę o wiele większe szanse na powrót do „normalnego” widzenia, w Polsce standardem w chirurgii oka pozostaje implantacja jednoogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych (soczewki refrakcyjne), które przywracają ostrość widzenia albo tylko do dali albo tylko do bliży (w zależności od preferencji pacjenta), co niestety pociąga za sobą konieczność noszenia okularów.
Zaćma
Dla osoby w pełni wieku, która jest aktywna i pracuje zawodowo utrata ostrości widzenia w wyniku zaćmy stanowi duży problem, szczególnie, że jednocześnie występuje pogorszenie kontrastu i widzenia barw. Brak ostrego widzenia odczuwalny jest zwłaszcza podczas jazdy samochodem czy pracy przy komputerze. Wiele osób nie chce nosić okularów - z różnych powodów: parowanie, ucisk nosa, estetyka. Dla nich odkryto nowy rewolucyjny sposób na uniezależnienie się od okularów - są to soczewki pseudoakomodacyjne .
Mimo, że soczewki pseudoakomodacyjne dają osobom cierpiącym na zaćmę o wiele większe szanse na powrót do „normalnego” widzenia, w Polsce standardem w chirurgii oka pozostaje implantacja jednoogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych (soczewki refrakcyjne), które przywracają ostrość widzenia albo tylko do dali albo tylko do bliży (w zależności od preferencji pacjenta), co niestety pociąga za sobą konieczność noszenia okularów.
Zaćma
Zaćma jest chorobą oczu, w której soczewka oka, zazwyczaj przezroczysta i ukształtowana tak, że skupia promienie świetlne, traci swoją przezroczystość, staje się matowa, a w ostatnim stadium nie widać przez nią nic z wyjątkiem ostrego światła. Choroba postępuje na skutek zmian w białkach soczewki, w wyniku czego następuje jej zmętnienie. Efekt jest taki, że chory zaczyna odczuwać coraz bardziej zaawansowany dyskomfort przy widzeniu: od widzenia przymglonego, aż do całkowitej utraty wzroku. Procesowi temu towarzyszą zaburzenia w ocenie odległości widzianego przedmiotu oraz pogorszenie ostrości wzroku. Zaćma może mieć charakter jedno lub obustronny. Jest chorobą, która powoduje tzw. ślepotę odwracalną – co oznacza, że poprzez zabieg operacyjny chory ma szansę odzyskać widzenie.
W Polsce problem zaćmy (katarakty) dotyczy 770 tysięcy Polaków – 228 tysięcy mężczyzn oraz dwa razy więcej kobiet – 544 tysięcy.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz