Nowoczesny styl i rytm życia, zanieczyszczenie wody pitnej oraz powietrza, niedobór pierwiastków w glebie oraz szereg innych czynników w naszym otoczeniu oraz w organizmie, przyczyniają się do powstawania agresywnych wolnych rodników, które atakują zdrowe komórki.
Uważa się, że wolne rodniki są głównym elementem w progresji starzenia i rozwoju chorób w tym alergii i astmy. Wnikając w głąb, niszczą molekuły DNA, które są nośnikami informacji genetycznej, zmieniają informację w układzie odpornościowy, a ten z kolei działając niesprawnie, przez pomyłkę atakuje własny organizm.
U osób z predyspozycją do alergii, powstają przeciwciała IgE. Zwykle służą one do zwalczania pasożytów, ale tym razem posiadając błędną informacje zaczynają atakować "wroga" np. pyłek, lub składnik pokarmowy, a następnie niewielka ich ilość pozostaje we krwi na stałe. To na wypadek, gdy intruz znowu dostanie się do organizmu. Przeciwciała przyczepiają się do powierzchni różnych komórek i tam wiodą swój żywot. Po walce pojawia się uczulenie. Kiedy alergen dostanie się ponownie do organizmu - organizm "pamięta" przeciwnika - przeciwciała nakazują specjalnym komórkom wytwarzanie dużej ilości histaminy - substancji sprzyjającej stanom zapalnym w organizmie. To wywołuje zaczerwienienie, ból, świad lub obrzęk - może podwyższać temperaturę. Uruchomione mechanizmy obronne nie atakują bakterii czy wirusa, ale atakuje nasz własny organizm, co powoduje rozmaite objawy chorobowe m.in.: a/ objawy obejmujące układ oddechowy (alergia wziewna łącznie z astmą): - długotrwały wodnisty katar, towarzyszy mu zaczerwienienie, pieczenie, łzawienie z oczu i ich ropienie (podajemy duże ilości antyhistaminowej naturalnej witaminy C) - trudności w oddychaniu spowodowane niedrożnością nosa - napady kichania - długotrwały, męczący, napadowy kaszel b/ objawy obejmujące układ pokarmowy (alergia pokarmowa): - biegunka - kolka - mdłości i wymioty
c/ objawy, które obserwujemy na skórze ( atopowe zapalenie skóry): - wysypka - rumień - pokrzywka
Osobowość jest zespołem stosunkowo trwałych cech opisujących sposób reagowania na bodźce, metod zbierania informacji i podejmowania decyzji oraz przyjętego modelu życia.
Do składników osobowości należą:
- charakter
- temperament
- inteligencja
- zainteresowania
- potrzeby
- wartości
- zdolności
- obraz siebie i świata
- postawa Typ osobowości
Najbardziej powszechnym systemem opisującym typ osobowości człowieka, jest wskaźnik typów Myers-Briggs. Został on opracowany przez dwie amerykanki: Katherine Cook Briggs i Isabel
Briggs-Myers na podstawie teorii typów osobowości szwajcarskiego psychiatry Carla Junga.
W systemie tym przyjęto założenie, iż każdy człowiek posiada określone preferencje psychiczne w zakresie:
*pobudzania (sposobu reagowania na bodźce),
*uwagi (metody zbierania informacji),
*decydowania (metody podejmowania decyzji),
*życiowości (przyjętego modelu życia).
Każdy człowiek rodzi się z określonymi preferencjami psychologicznymi, które pojawiają się odruchowo (preferencje te mogą ulec pewnej modyfikacji w wyniku kontaktów z otoczeniem).
Istnieje osiem rodzajów preferencji psychicznych, po dwie odmienne w każdym z czterech przyjętych zakresów.W zakresie pobudzania, wyróżnia się introwersję orazekstrawersję.
Preferencja introwertywna polega na skupianiu energii jednostki w obrębie jej wewnętrznego świata psychicznego i własnych przeżyć. Preferencja ekstrawertywna z kolei, polega na wypromieniowywaniu energii na zewnątrz i działaniu.
W zakresie uwagi wyróżnia się intuicję oraz percepcję. Preferencja do intuicyjności polega na zwracaniu uwagi na informacje płynące z wnętrza (słuchanie intuicji tzw. "szóstego zmysłu").
Z kolei preferencja do percepcji polega na zbieraniu informacji płynących z pięciu podstawowych zmysłów.
W zakresie sposobu decydowania wyróżnia się odczuwanie oraz myślenie. Preferencja do odczuwania polega na podejmowaniu decyzji na podstawie własnych odczuć. Z kolei preferencja do
myślenia polega na racjonalnym podejmowaniu decyzji na podstawie logicznej analizy faktów.
W zakresie życiowości wyróżnia się percepcjonizm oraz racjonalizm. Preferencja do percepcjonizmu polega na życiu w sposób spontaniczny i elastyczny. Preferencja do racjonalizmu z kolei polega na życiu w sposób zaplanowany i zorganizowany. Introwersja kontra ekstrawersja
Introwertyk pobudza się własnymi pomysłami, odczuciami i ideałami. Zanim przystąpi do działania musi całą sprawę dokładnie przemyśleć (rozważyć wszystkie za i przeciw oraz wziąć pod uwagę
konsekwencje swoich działań). Nie jest łatwo dowiedzieć się, o czym myśli w danej chwili, ponieważ niechętnie dzieli się swoimi przemyśleniami z innymi. W kontaktach z otoczeniem jest ostrożny
i nieufny, unika tłumów. Dobrze czuje się w małym gronie, najlepiej dobrze mu znanym. Lubi swoją samotność, gdyż jedynie wtedy może zagłębić się w świecie swoich wewnętrznych przemyśleń
(dobrze znosi brak partnera). (...)
Ekstrawertyk to całkowite przeciwieństwo introwertyka. Pobudza się działaniami i pomysłami innych (czerpie z nich energię).Działa szybko i zdecydowanie (często w nie do końca przemyślany sposób). Bardzo łatwo radzi sobie w kontaktach z innymi, a jego działania są zrozumiałe dla otoczenia. Łatwo dowiedzieć się o czym myśli w danej chwili, gdyż nie kryje tego przed innymi. Nie unika tłumów a hałas i zgiełk wcale mu nie przeszkadzają. Nie lubi samotności, najlepiej czuje się w grupie innych ludzi. (...) Intuicja kontra zmysłowość
Intuicjonista opiera się na swoich przeczuciach, ufając im bardziej niż racjonalnym przesłankom. Denerwuje się, gdy rzeczy są zbyt jasno zdefiniowane, bardziej preferując przybliżenia i uogólnienia. Tworzy intuicyjnie, w natchnieniu, posługując się swoją mocno rozwiniętą wyobraźnią.
Intuicjonista w kontakcie z innymi otwarcie mówi o swoich odczuciach, przekonaniach i pomysłach. Z chęcią przyjmuje sugestie innych ludzi uważając, że w ten sposób może wzbogacić swój punkt widzenia. W rozmowie powołuje się na uogólnienia, często używając przenośni i analogii. Swoje znajomości traktuje bardzo optymistycznie, czasem wręcz nierealistycznie. Marzy o "idealnych" znajomościach, nie zwracając uwagi na istniejącą rzeczywistość. W związku z inną osobą wierzy, że zawsze istnieje kompromis i szansa na spełnienie wspólnych marzeń. (...)
Zmysłowiec opiera się na obserwacji oraz bezpośrednich doświadczeniach. Denerwuje się, gdy coś dzieje się przypadkowo, woli precyzyjne i prawdziwe informacje. Tworzy z wysiłkiem i trudem. Zachowuje się praktycznie. Ufa bardziej swoim pięciu zmysłom i doświadczeniu, niż intuicji i wyobraźni. Zmysłowiec w kontakcie z innymi stara się dowieść swoich racji, podając fakty, detale oraz przykłady. Z chęcią przyjmuje sugestie innych ludzi bezpośrednio zmierzając do celu, gdyż chce być praktyczny i wiarygodny. W rozmowie często używa szczegółowych opisów. Swoje znajomości zawsze traktuje realistycznie, często nawet i pesymistycznie. Nie ma złudzeń na temat znajomości
sądząc, że wie czego może się po niej spodziewać. W związku z inną osobą oczekuje wspólnego omówienia planów, zanim nastąpi ich realizacja. (...) Odczuwanie kontra myślenie
Odczuciowiec przy podejmowaniu decyzji kieruje się sercem. Jego celem jest życie w harmonii ze światem. Uważa, że warto słuchać innych, bo z pewnością mają coś istotnego do powiedzenia. Zawsze stara się wczuć w odczucia innych. Jest wyrozumiały i zawsze dostrzega w innych to, co pozytywne.Odczuciowiec w kontakcie z innymi jest towarzyski i spontaniczny. Bardziej istotne dla niego są wzajemne stosunki międzyludzkie oraz sprawy osobiste, niż sama rozmowa.
Do wszystkiego podchodzi osobiście i emocjonalnie. Nie kryje swoich uczuć, ale okazuje je wprost. Stara się nie pouczać innych i zachowywać w taki sposób, aby nie prowokować kłótni. Unika rozmów o charakterze negatywnym.
Myśliciel posługuje się logiką abstrahując od własnych odczuć. Jego celem jest dojście do prawdy. Zanim podejmie decyzję, analizuje problem bardzo dokładnie. Zawsze ma jakieś obiekcje
dotyczące osiągnięć innych ludzi uważając, że w tym co robią nie są dokładni. Lubi sprzeczać się z innymi i wytykać im wady, trudno mu dostrzec w innych pozytywne cechy, woli krytykę negatywów. Ważniejsza dla niego jest sama prawda, niż dyplomacja. Czasami sprawia wrażenie chłodnego, bezlitosnego, a nawet okrutnego. Ogólna charakterystyka typów
Aby móc określić swój typ osobowości, w pierwszym kroku należy odpowiedzieć sobie na pytania dotyczące naszych preferencji we wszystkich czterech grupach pobudzania. Jeżeli pojawiają się
wątpliwości, należy zastanowić się, które cechy w danej preferencji mają przewagę i te waśnie wybrać. Kombinacja czterech wybranych przez nas preferencji wskaże jeden z szesnastu typów
osobowości.Kiedy określimy już jaką mamy preferencję w danej grupie, możemy posługując się odpowiednim zestawieniem, sprawdzić listę cech charakterystyczną dla naszego typu.
Każdej preferencji odpowiada odpowiednia litera alfabetu:
I Introwersja (ang. Introvert)
E Ekstrawersja (ang. Extravert)
N Intuicja (ang. iNtuition)
S Zmysłowość (ang. Sensing)
F Odczuwanie (ang. Feeling)
T Myślenie (ang. Thinking)
P Percepcjonizm (ang. Perception)
J Racjonalizm (ang. Judgment)
Zacznijmy od modelu osobowości, który został zaproponowany przez Zygmunta Freuda.
Jest on najbardziej znanym i powszechnie stosowanym modelem, opisującym strukturę osobowości człowieka (jego znajomość jest niemal "obowiązkowa", przynajmniej w dziedzinie psychologii).
W modelu tym występują następujące elementy (obszary):
Ego
Jest to aparat racjonalnego działania (stanowi centralny element psychiki). Id
Jest to nieświadomy obszar popędów (np.: popęd seksualny). Superego
Zwane często również sumieniem. Rzeczywistość
Rozumiane w sensie wymagań otoczenia.
Działanie ego stanowi wypadkową oddziaływania obszaru popędów id (np.: potrzeba zaspokojenia popędu seksualnego), ograniczeń narzucanych przez superego (np.: zabraniających natychmiastowego zaspokojenia popędu) oraz interakcji z otoczeniem (np.: wymagania
i normy związane z zaspokajaniem popędów).
Impulsy płynące od strony id i superego są częściowo nieświadome, dlatego człowiek czasem sam nie wie, dlaczego postępuje w taki a nie inny sposób. Nie jest on jednak zdany na zachowanie, będące niekontrolowaną wypadkową działania tych czynników. Rolę sternika spełniają w tym wypadku wymagania otoczenia jak i wytyczne superego.
Jeżeli działania czynników wpływających na ego są zrównoważone, mamy do czynienia ze "zdrową" psychiką. Ale co, jeżeli działanie któregokolwiek z czynników jest wyraźnie silniejsze lub słabsze
niż pozostałych? W przypadku słabego ego, może dojść do sytuacji podporządkowania się jednemu z oddziałujących na nie czynników. Taka sytuacja prowadzić może do zaburzeń psychicznych, nerwic czy też psychoz.
Jeżeli rolę dominującą przejmie id, a superego będzie wyraźnie słabsze, działania ego zostaną pozbawione hamulców. Człowiek pozbawiony hamulców daje upust swoim popędom, przez co wpada w konflikt z otoczeniem (np.: chuligani dający upust popędowi).
Jeżeli rolę dominującą przejmie superego, a obszar popędów id zostanie ograniczony, działania ego zostaną podporządkowane normom i wzorcom moralnym wpojonym w procesie wychowania.
Człowiek zdominowany przez superego (np.: wychowany w systemie totalitarnym), żyje pod przymusem przystosowywania się do wymagań otoczenia i wszelkie impulsy związane z potrzebami zaspokajania popędów są u niego tłumione, co negatywnie odbija się na jego psychice.
Według Frederika S. Perls'a, Freudowski model superego jest jednostronny, gdyż brakuje w nim jednego obszaru, którego funkcją jest usprawiedliwianie się. Nazwał ten obszar subego. Podczas,
gdy superego pełni rolę tyrana, który stawia jedynie warunki (np.: "Powinieneś to zrobić.", "Jeżeli tego nie zrobisz, nie będą cię lubić.", "To twoja wina, musisz przeprosić."), subego tłumaczy słuszność działania (np.: "Wszyscy tak robią to i ja mogę.", "Zrobiłem więcej, niż można było w tej sytuacji.", "To nie była moja wina, więc nie muszę nikogo przepraszać."). Jak bronić się przed dominacją nad ego?
Przede wszystkim należy zadać sobie pytanie, czego się pragnie i czy realizacja tego pragnienia może wyrządzić komuś krzywdę. Postępuj zgodnie z własnymi odczuciami, ale nie krzywdź innych.
Jeżeli pragniesz czegoś, co jest potępiane społecznie, ale nie krzywdzi nikogo nie hamuj się. Jeżeli masz z tego powodu wyrzuty sumienia, spróbuj wytłumaczyć sobie, że skoro nikogo nie krzywdzisz, to dlaczego masz sobie odmawiać przyjemności.
Oczywiście kryje się tu niebezpieczeństwo błędnej i bezkrytycznej oceny szkodliwości społecznej naszego działania. Łatwo bowiem uznać działanie w rzeczywistości krzywdzące za niekrzywdzące.
Dlatego słuchaj głosu serca, a nie racjonalnych przesłanek umysłu i przykazów społecznych, (jeżeli inni postępują w określony sposób, nie oznacza to, że i Ty tak masz postępować, zwłaszcza wtedy, gdy czujesz, że takie działanie krzywdzi innych).
Palenie bardziej szkodzi kobietom niż mężczyznom - pod wpływem nałogu średnia oczekiwana długość życia słabej płci skraca się o ponad 10 lat, a u mężczyzn jedynie o 3 lata - wskazują badania wykonane na zlecenie holenderskiego rządu.
Badacze z holenderskiego urzędu statystycznego porównywali liczbę Holendrów, którzy zmarli na raka płuc z danymi na temat trendów w paleniu papierosów. Palenie jest uważane za jedną z głównych przyczyn raka płuc. W Holandii wzrost zachorowań kobiet na ten nowotwór obserwuje się od lat 70., kiedy to równocześnie odnotowano wzrost liczby kobiet palących.
Najnowsze badania wykazały, że pacjentki z rakiem płuc umierały w młodszym wieku - średnia wieku 70 lat, niż mężczyźni - średnia wieku 73 lata. Średnia oczekiwana długość życia kobiet w Holandii wynosi 81 lat, podczas gdy mężczyzn 76 lat. Najnowsze wyniki oznaczają więc, że palenie skraca ją blisko o 11 lat u kobiet i o 3 lata u mężczyzn, tłumaczą autorzy pracy.
Na podstawie analiz statystycznych trudno jednak wytłumaczyć dlaczego tak się dzieje - konkludują badacze.
Wysoki iloraz inteligencji jest dla kobiet przeszkodą na drodze do zawarcia związku małżeńskiego, a dla mężczyzn ułatwieniem - wynika z badań przeprowadzonych na czterech brytyjskich uniwersytetach.
Dla chłopca każde dodatkowe 16 punktów w skali IQ oznacza zwiększenie prawdopodobieństwa znalezienia żony o 35 procent. Odwrotnie niż w przypadku dziewcząt dla których 16-punktowy wzrost IQ powoduje zmniejszenie prawdopodobieństwa znalezienia męża aż o 40 procent.
Naukowcy z uniwersytetów w Aberdeen, Bristolu, Edynburgu i Glasgow zbadali wyniki testów na inteligencję, którym poddano 900 mężczyzn i kobiet w przedziale wiekowym 10-40 lat.
"Kobiety w wieku 35-40 lat, które po ukończeniu studiów zajęły się robieniem kariery i należą do najinteligentniejszych przedstawicielek swojego pokolenia, dochodzą do wniosku, że mężczyźni nie są dla nich wystarczająco interesujący" - mówi Paul Brown, psycholog z Uniwersytetu w Nottingham.
Wyniki badań opublikowane zostały na łamach gazety Sunday Times
Utrzymanie poziomu życia w sukcesie jest równie trudne jak jego osiągnięcie. Być może od czasu do czasu powinieneś odpuścić sobie czasami i wynagrodzić się za pracę nad własnym rozwojem.
To niekoniecznie musi być duża rzecz (możesz wzbudzić w sobie poczucie winy), ale musi być to coś twojego, coś co sprawi ci radość lub inną tego typu nagrodę.
Kiedy następnym razem będziesz się czuć trochę zdołowany, zrób sobie przyjemność - pójdź na koncert, zafunduj sobie masaż, kup płytę z muzyką.
Takie małe bonusy są czasami wszystkim czego potrzebujemy, żeby z powrotem poczuć przypływ energii potrzebny na dalszą drogę i do "naładowania" naszych baterii.
Co dasz sobie dzisiaj bez poczucia winy?
Masz moje pozwolenie na spędzenie (ale nie marnowanie) jakiegoś wycinka swojego czasu w wannie, albo na odpoczynek po posiłku.
Życie jest nazbyt krótkie, żeby nie rozpieszczać czasami siebie... ale niech to nie stanie się twoim nawykiem!
Kiedy mężczyzna cię dotyka możesz z dużym prawdopodobieństwem założyć, że sam w tym momencie chciałby być dotykany, wtedy odwzajemnij jego gesty.
Kiedy mężczyzna jest smutny i nic nie mówi, podejdź do niego i też okaż mu podobny stan. Nie staraj się go na siłę rozweselić, a zwyczajnie bądź przy nim, zachowaj podobną minę, a nawet ułożenie głowy i całego ciała. Często mężczyzna wtedy potrzebuje czasu do namysłu. Jeśli mężczyzna nie potrzebuje tego, sam postara się ciebie rozweselić, tak by twój uśmiech zmienił na lepsze jego nastrój. Wtedy śmiej się, gdy on się śmieje. Nigdy nie mów słów: „Przestań się wygłupiać! Nie widzisz, że jestem zajęta?” Kiedy mężczyzna się uśmiecha, uśmiechaj się i Ty. Wypracuj w sobie ten nawyk. Kiedy cię przytula, najprawdopodobniej w tym momencie potrzebował tego byś go dotknęła. Wtedy, np. po kwadransie od czasu, gdy on cię przytulił podejdź i przytul się do niego, bądź też pogłaskaj go po głowie, czole, plecach, możesz także przytulić się wtedy do jego pleców i położyć swoja głowę na jego ramieniu. Dzięki temu poczuje się potrzebny. W wielu przypadkach to uczucie bycia potrzebnym niweluje smutek i przygnębienie. Pamiętaj: obserwuj i naśladuj.
Często robimy dokładnie to, czego sami w danym momencie potrzebujemy. I tak nie mówimy: dotknij mnie , ale sami dotykamy partnera czy partnerkę (ta sama zasada dotyczy także kobiet). Kiedy chcemy być całowani, sami całujemy, kiedy chcemy być przytuleni sami przytulamy. Kiedy chcemy być dotykani, sami dotykamy próbując dać do zrozumienia parterowi, czego potrzebujemy. Obserwuj i naśladuj.
Co roku rośnie liczba zachorowań na raka piersi, za co częściową winę ponoszą mammograficzne prześwietlenia rentgenowskie oraz toksyny trafiające do naszego środowiska
Kiedy stajemy w obliczu trudnych życiowych problemów, które musimy rozwiązać, aktualne staje się posłanie Dalaj Lamy mówiące, że: "zmiany zachodzą tylko poprzez działanie". Słowa te znakomicie nadają się na hasło akcji, która zmotywowała do działania miliony kobiet na świecie popierających coroczny Miesiąc Świadomości Raka Piersi (Breast Kancer Awareness Month)
Każdego października od1985 roku w każdym telewizorze, na plakatach, także w reklamach można dostrzec łatwo rozpoznawalny symbol Miesiąca Świadomości Raka Piersi – pętelkę z różowej wstążki, którą kobiety z dumą noszą na swoich strojach. Niezliczone dobroczynne biegi, wycieczki, marsze i inne imprezy przynoszą rocznie sto milionów dolarów na walkę z postrachem współczesnej kobiety: rakiem piersi. Tak znane firmy jak Avon, Lee Denim Dniem Revelon przyłączają się do organizowanego przez Fundację Susan G. Komen "Wyścigu dla kuracji" ("Race for the Cure") i "Spaceru dla Nadziei" ("Walk for Hope") Szpitala City w Los Angeles. Do udziału w zbiórkach zachęca się także popularne gwiazdy.
Co roku w USA wykrywa się raka piersi u 180 000 kobiet, z których ponad 44 000 umiera na tę chorobę. USA mają jeden z najwyższych na świecie współczynników zapadalności na raka piersi. Pięćdziesiąt lat temu ryzyko zachorowania na raka piersi w ciągu całego życia kobiety wynosiło jeden do dwudziestu, teraz jeden do ośmiu. Krótko mówiąc, tak zwana "wojna z rakiem" nie zrobiła żadnego wrażenia na epidemii raka piersi, która rozprzestrzenia się w najlepsze, przy czym współczynnik zapadalności na tę chorobę wzrasta o jeden procent rocznie.
Od roku 1995, kiedy to Narodowy Instytut Raka (National Kancer Institute) stwierdził, że "rak piersi jest chorobą, której w żaden sposób nie można zapobiec", motto Miesiąca Świadomości Raka Piersi brzmi: "Wczesne wykrycie jest Twoją najlepszą ochroną". Amerykańskie Stowarzyszenie Rakowe (American Cancer Society; Socjety skrócie ACS) wystąpiło z podobną informacją w roku 1997 ogłaszając, że: "nie ma realnych sposobów zapobiegania rakowi poza jego wczesnym wykryciem". Dlatego też mammografy znalazły się na pierwszej linii obrony. A sławy takie jak Rosie O,Donnell rozdają darmowe T-shirty z odpowiednim napisem reklamowym, gdy umówisz się w swoje przychodni na prześwietlenie piersi.
Tak, więc przyłączmy się wszyscy, przypnijmy różowe wstążeczki, ubierzmy sportowe buty i wyjdźmy na ulice. Zanim jednak dasz się ponieść emocjom i odpowiesz na to wezwanie, dobrze by było, abyś dowiedziała się o kilku sprawch.
Konflikt interesów
Inicjatorem i głównym sponsorem Miesiąca Świadomości Raka Piersi w roku 1995 była firma Zeneca Pharmaceuticals, znana obecnie jako AstraZeneca. AstraZeneca to firma, która produkuje kontrowersyjny i szeroko stosowany lek na raka piersi, tamoxifen. Wszystkie reklamy w telewizji, radiu i prasie są opłacane i muszą być zatwierdzone przez AstraZenecę.
Dużo mniej znany jest natomiast fakt, że AstraZeneca produkuje też chemiczne środki ochrony roślin. Jeden z jej produktów, chloroorganiczny pestycyd acetochlor, uznany został za jeden z czynników powodujących raka piersi. Jej fabryka chemiczna położona w Perry w stanie Ohio jest poważnym źródłem potencjalnie rakotwórczych zanieczyszczeń. Zanieczyszczeń roku 1996 wypluła do atmosfery 24 tony substancji uznanych za kancerogeny.
Przez cały Miesiąc Świadomości Raka Piersi panuje głuche milczenie na temat rakotwórczego działania herbicydów, pestycydów, różnych toksycznych chemikaliów i tworzyw sztucznych. Czyżby przyczyny alarmującego wzrostu zachorowań na raka piersi były takie tajemnicze? A może wygodniej skupić się na leczeniu choroby ignorując jej przyczyny? Rzecz w tym, że gdyby ludzie dowiedzieli się, że fabryki i produkty chemiczne AstraZeneca są współodpowiedzialne za epidemię raka piersi, z pewnością zaszkodziłoby to jej kampanii reklamowej.
Wielu ekspertów już 40 lat temu przepowiadało, że ilość zachorowań na raka będzie rosnąć, widząc przyczynę w lawinowym wzroście używania syntetycznych chemikaliów. Od roku 1940 do wczesnych lat osiemdziesiątych produkcja syntetycznych chemikaliów wzrosła 350 razy. Do środowiska trafiły miliardy ton nieistniejących nigdy wcześniej substancji. Zaledwie 3% z 75 000 związków chemicznych było badanych pod kątem bezpieczeństwa. Te toksyczne bomby z opóźnionym zapłonem są wszędzie – wszędzie wodzie powietrzu i żywności. Znajdują się też w miejscu pracy, szkole, środkach czystości oraz kosmetykach. U kobiet, które mieszkają w pobliżu składowisk toksycznych odpadów, rak występuje 6,5 razy częściej. Badanie przeprowadzone przez dr Marry Wolff ze szpitala MT.Synaj w Nowym Jorku wykazało, że kobiety z rakiem piersi mają czterokrotnie wyższe stężenie DDE (produkt rozpadu DDT) niż ma to miejsce w przypadkach niezłośliwych guzów.
W innym badaniu szukano wyjaśnienia, dlaczego w społeczności Newton w stanie Massachusetess kobiety o wyższym statusie społeczno – ekonomicznym częściej zapadały na raka piersi niż kobiety o niższym statusie. Badacza przypisywali ten przyrost częstszym korzystaniem z usług firm zajmujących się pielęgnacją trawników i pralni chemicznych, które używają kancerogennych chemikaliów. Związek między pestycydami i rakiem piersi został szczególnie jaskrawo uwidoczniony w badaniu przeprowadzonym w Izraelu. W badaniu tym wykazano istnienie związku między trzema chloroorganicznymi pestycydami wykrytymi w produktach mlecznych, wzrostem 12 różnych rodzajów raka u 10 odmian myszy. W efekcie publicznej wrzawy, która zmusiła w roku 1978 izraelski rząd do wydania zakazu stosowania pestycydów – sześciochlorku benzenu, DDT i lindanu – śmiertelność na raka piersi, która wzrastała nieprzerwanie 25 lat, w roku 1986 zmniejszyła się o blisko 8% we wszystkich grupach wiekowych i o ponad 33% wśród kobiet w wieku 25-34 lat.
Amerykańskie Stowarzyszenie Rakowe (ACS) założono w roku 1913 przy wsparciu rodziny Rockeffelerów. W jego władzach od dawna zasiadają przedstawiciele przemysłu chemicznego i farmaceutycznego.
Dr med. Samuel Epstein, profesor medycyny pracy i medycyny środowiskowej w Szkole Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Illinois powiedział: "ACS ma również bliskie powiązania z przemysłem mammograficznym. Pięciu rentgenologów było prezydentami ASC. Każde działanie ACS odzwierciedla zamiary dużych producentów sprzętu mammograficznego, w tym takich firm jak Siemens, DuPont, General Electric, Estman Kodak i Piker".
Czy może to mieć coś wspólnego faktem, że ostatnie sprawozdanie Amerykańskiego Stowarzyszenia Rakowego dotyczące zapobiegania rakowi nie wspomina w ogóle o czynnikach środowiskowych albo bezpieczniejszych metodach wykrywania raka? Dr Epstein bardzo ostro atakuje rakowy establishment. "Zachorowalność na raka wzrosła na przestrzeni minionych dekad do rozmiarów epidemii, podczas gdy nasza zdolność leczenia większości jego rodzajów praktycznie się nie zmieniła. Pomijając istotną rolę tytoniu, są jeszcze inne ważne i od dawna znane przyczyny tej epidemii, które wiążą się z nieświadomym i możliwym do uniknięcia kontaktem ze znajdującymi się w powietrzu, wodzie, miejscu pracy i produktach konsumpcyjnych wytwarzanymi przemysłowo kancerogenami. Mimo to rakowy establishment Narodowy Instytut Raka i Amerykańskie Stowarzyszenie Rakowe są skoncentrowane na kontroli skutków - diagnozowaniu i leczeniu - oraz na podstawowych badaniach molekularnych, traktując zapobieganie z - nie zawsze życzliwą - obojętnością.
Rozważania nad tym brakiem równowagi wskazują na istnienie konfliktu interesów wielomiliardowym przemysłem leków przeciw rakowych.
Kiedyś w szkole kazali mi się na pamięć nauczyć czegoś takiego jak zakład Pascala, brzmiało to mniej więcej tak:
Zakład Pascala (Gra Pascala) - rozumowanie przedstawione przez Blaise'a Pascala mające dowodzić, iż warto wierzyć w Boga. Pascal rozpatrzył dwa proste przypadki dotyczące istnienia Boga: *Bóg istnieje i nagradza za wiarę życiem wiecznym. *Bóg nie istnieje i nie istnieje życie wieczne.
Człowiek może wierzyć lub nie wierzyć w istnienie Boga. Jeśli wierzy, to traci życie doczesne (na rzecz modlitw i czynienia dobra) i otrzymuje życie wieczne, ale tylko w pierwszym przypadku.
Jeśli nie wierzy, to zatrzymuje życie doczesne i traci życie wieczne.
Pascal wywnioskował, że wiara bardziej się opłaca, ponieważ ryzykujemy tylko czas życia, który jest zazwyczaj krótki (człowiek żyje średnio około 70 lat), a nagrodą może być życie wieczne. (...)
Ja jednak kieruję się w życiu trochę innym zakładem, brzmi on tak:
Jeśli po śmierci ktoś będzie mnie o coś pytał, wątpię by pytał mnie:
- Dlaczego nie myślałam jak Edison?
- Dlaczego nie byłam jak Robin Hood?
- Dlaczego nie grałam jak Beethoven?
- Dlaczego ie byłam jak Arystoteles?
- Dlaczego nie byłam jak Einstein?
- Dlaczego nie dostałam Nobla?
- Dlaczego nie byłam jak Franciszek z Asyżu?
- Dlaczego nie grałam jak Mozart?
- Dlaczego nie myślałam jak Sokrates?
- Dlaczego nie malowałam jak Rembrandt?
Naprawdę wątpię bym dostała takie pytania...Jaki sens może mieć bycie czyjąś kopią?
Bo obłędem jest udawać, że jest się kim innym niż się jest...- tylko będąc sobą tu i teraz mogę być twórcza, mogę działać. Na koniec jeszcze małe pytanie: - Dlaczego społeczeństwo podziwia tych wszystkich wyżej wymienionych? - Czyż nie dlatego, że oni byli sobą?
Wiesz, że nauka języka obcego może przynieść Ci wiele wymiernych korzyści?
Dzięki niej nie tylko zdobędziesz cenną wiedzę, jaką jest znajomość języka(ów), ale możesz w trakcie nauki rozwinąć swoja kreatywność i szybkość kojarzenia, która w znaczący sposób przyczyni się do poprawy jakości twojego życia.
Tym, co chciałabym Ci zaproponować są mnemotechniki. Czym są mnemotechniki i dlaczego akurat nauka języka ma się przyczynić do poprawy Twojej kreatywności i szybkości kojarzenia?
Postaraj się sobie przypomnieć twarz osoby, w której po raz pierwszy byłeś zakochany. Dałeś radę? Nie było to aż takie trudne prawda? A teraz przypomnij sobie dokładną datę: dzień, miesiąc, rok i dzień tygodnia, kiedy spotkałeś daną osobę po raz pierwszy. Przypomniałeś sobie? Z dużym prawdopodobieństwem mogę założyć, że nie.
Dlaczego tak się dzieje, że pamiętamy konkretne obrazy przez dziesiątki lat, a szybko zapominamy o liczbach?
Odpowiedź ukryta jest w tym jak funkcjonuje nasz mózg, a konkretniej półkule mózgowe. Prawa półkula mózgowa z natury ma pamięć długoterminową, dlatego też wszelkiego rodzaju obrazy i wyobrażenia czegokolwiek pamiętamy dłużej jak liczby i słowa, które to trafiają do lewej półkuli mózgowej i przez nią są „przechwytywane”. Lewa półkula mózgowa ma, bowiem pamięć „krótkoterminową”.
Lewa półkula mózgowa ma za zadanie przetworzyć, a prawa zapamiętać.
Tymczasem w szkołach ciągle wykorzystuje się i stawia na system zapamiętywania lewą półkulą mózgową, przez co wiedza tak utrwalona jest zazwyczaj krótkotrwała.
Mnemotechniki to specjalny system, który pozwala zapamiętywać używając prawej półkuli mózgowej, rzeczy, które są z reguły przetwarzane tylko przez lewą półkulę mózgową.
Używając mnemotechnik możesz zapamiętywać: słowa, liczby, konkretne daty w powiązaniu z faktami, wzory i reguły. Właściwie wszędzie tam, gdzie trzeba coś zapamiętać możesz wesprzeć się mnemotechnikami.
Dzięki mnemotechnikom wszystko to możesz zamienić na obrazy, a przez to znacząco uskutecznić zapamiętywanie.
Poniżej przedstawiam Ci listę dwudziestu przypadkowych słów. Przeczytaj je i postaraj się zapamiętać. Masz na to 5 minut. Kiedy upłynie 15 minut. Wypisz na kartce wszystkie zapamiętane słowa. Kolejność nie ma znaczenia. Liczy się zapamiętane słowo.
Koń
Dynia
Gwiazda
Farba
Rower
Agrafka
Domino
Termometr
Radio
Płyta
Spódnica
Pietruszka
Płaszcz
Korek
Kombajn
Metro
Pomarańcz
Szminka
Tornado
Gruszka
Zapamiętałeś? Teraz nie podglądając postaraj się wypisać na kartce wszystkie zapamiętane słowa.
Dałeś rade? Ile ze słów zapamiętałeś?
Spróbujmy teraz innego sposobu zapamiętywania od tego, jakiego używałeś do tej pory. Wykorzystajmy mnemotechniki.
Poniżej przedstawiam Ci nowa listę dwudziestu przypadkowych, słów. By je zapamiętać postaraj się wykorzystać przedmioty, jakie znajdują się w twoim pokoju. I tak na przykład użyj pierwszego słowa, jakim jest wieloryb i skojarz je z drzwiami, jakie znajdują się u ciebie w pokoju. Niech wielki wieloryb stara się przecisnąć przez drzwi pomieszczenia, w jakim się znajdujesz, dysząc przy tym i sapiąc.Następnie posuwając się w prawo kojarz kolejne słowa z listy z przedmiotami, jakie znajdują się u ciebie w pokoju. Twórz nietypowe historyjki, rodem z animowanych filmów pamiętając przy tym, że zdecydowanie łatwiej zapamiętujemy rzeczy i skojarzenia nietypowe. Przedmioty, jakie chcesz zapamiętać niech w twoim wyobrażeniu staną się duże, albo w mnogiej liczbie lub też nietypowego koloru.
A oto lista kolejnych dwudziestu słów do zapamiętania.
Wieloryb
Namiot
Konstytucja
Tankowiec
Niedźwiedź
Pustynia
Tornister
Młotek
Jedwab
Zając
Muszla
Św. Mikołaj
Wino
Buty
Tulipan
Serce
Grzebień
Kawa
Bałwan
Udało się? Teraz weź kartkę i zaczynając od drzwi wypisz wszystkie słowa, jakie skojarzyłeś z przedmiotami znajdującymi się w twoim pokoju.
Pamiętasz, kto przeciskał się przez futrynę twoich drzwi? To jest pierwsze słowo. Pozostało jeszcze dziewiętnaście. Kiedy skończysz powróć do lektury tej lekcji.
Ok. Skończyłeś? Najprawdopodobniej udało Ci się zapamiętać, jeśli nie wszystkie słowa to zdecydowanie więcej jak za pierwszym razem, kiedy jeszcze nie korzystałeś z mnemotechnik.
Możesz też zauważyć, że ten typ nauki mimo, że zabawny i z pewnością ciekawy to jednak jest męczący. Tak się dzieje, bo to, czego użyłeś do zapamiętywania kolejnych słówek to rodzaj kreatywności – jeden z dwóch rodzajów. Kreatywność to: a) kojarzenie, b) negowanie.
Najprawdopodobniej twoje życie, ani zawodowe, ani osobiste nie wymagało aż takiej kreatywności, a już na pewno nie sposób nauki, jaki do tej pory używałeś. Dlatego też na samym początku może Ci się to wydawać męczące – wymyślanie kolejnych historyjek. Jednak używając mnemotechnik zauważysz wiele pozytywnych zmian w twoim życiu. Po pierwsze staniesz się osoba kreatywniejszą, umiejąca kojarzyć rzeczy na pozór nie mające ze sobą nic wspólnego. Z czasem też zauważysz, że wzrasta Twoja bystrość – słowem szybkość kojarzenia.
W tym wszystkim pomogą Ci właśnie mnemotechniki. Mnemotechniki to wspaniałe narzędzie do nauki, które posiada wiele pozytywnych skutków ubocznych jak: wzrost kreatywności i szybkości kojarzenia.
Jednakże, by kojarzyć musisz się uczyć, a przynajmniej zapamiętywać. Wszelkie rekordy w zapamiętywaniu są „bite” właśnie z wykorzystaniem mnemotechnik. Tobie jednak akurat tego nie proponuję, byś zaczął bić rekordy w zapamiętywaniu np. ciągów liczb, bo pewnie poza własną satysfakcją i pozytywnymi skutkami ubocznymi, o których już wspomniałam, niczego więcej nie osiągniesz. Jeśli jesteś osobą młodą, uczącą się nadal w szkole bądź na studiach to mnemotechniki możesz wykorzystać w nauce. Jednakże, jeśli już zakończyłeś swoją edukację to proponuję Ci naukę czegoś, co może się zawsze przydać – naukę języka obcego. Mnemotechniki doskonale nadają się do nauki języków obcych. Wykorzystując mnemotechniki będziesz mógł nauczyć się nawet sto nowych słówek na godzinę. Dzięki nauce języka nie tylko zwiększysz swoją kreatywność i szybkość kojarzenia, ale i zdobędziesz cenną wiedzę, która będziesz mógł wykorzystać np. w pracy zawodowej czy biznesie.
Jest normalnym, fizjologicznym i bardzo pożytecznym zjawiskiem. Towarzyszy on zwierzętom, w tym człowiekowi od zawsze. Co więcej, dzięki stresowi i wywoływanej przez niego reakcji alarmowej w organizmie przetrwaliśmy jako gatunek.
Proszę sobie wyobrazić następującą sytuację: Nasz przodek jaskiniowiec opuszcza swoją bezpieczną jaskinię i wyrusza, aby zdobyć pożywienie. Nagle na drodze, spotyka niedźwiedzia, który wygląda naprawdę groźnie.
Co się wtedy dzieje?
Jaskiniowiec zareaguje gwałtowną reakcją stresową. W ułamkach sekund uaktywni się cały mechanizm fizjologiczny: przyśpieszone bicie serca, podwyższone ciśnienie, przyśpieszony oddech, więcej adrenaliny. Wszystko to po to, by umożliwić organizmowi nadzwyczajny wysiłek. Szybką ucieczkę lub walkę. Mechanizm ten zwiększa szanse przetrwania danego osobnika i całego gatunku.
Do 90% wszystkich porad lekarskich wiąże się ze stresem.
Nie da się tego tak dokładnie oszacować, ale rzeczywiście lista chorób, do których powstawania przyczynia się stres jest długa. Oprócz tych powszechnie znanych jak choroby serca czy wrzody żołądka, należałoby wymienić uporczywe migreny, zaburzenia płodności, łysienie, zaburzenia nerwicowe i depresyjne. Co więcej, badania wskazują, że stres jest również jednym z podstawowych czynników wpływających na występowanie wielu typów nowotworów.
Jak to wszystko pogodzić? Stres zbawieniem a jednocześnie przekleństwem ludzkości?
To tylko pozorna sprzeczność. Kluczowym czynnikiem odróżniającym stres dobry od złego jest długość jego trwania oraz to czy umiemy sobie z nim radzić.Jeżeli jeszcze raz przeniesiemy sie w wyobraźni do naszego jaskiniowca, to zobaczymy, że gdy nie niepokoją go niedźwiedzie, w swojej jaskini ma całkiem spokojne życie. Bez pośpiechu, bez groźby utraty pracy, bez tremy podczas wystąpień publicznych i długich stresujących spotkań w pracy. Dla nas w XXI wieku takie sytuacje to codzienność. Powodują one długotrwały stres, czyli nadmierne wzbudzenie fizjologiczne lub, mówiąc bardziej obrazowo, funkcjonowanie naszego organizmu na podwyższonych obrotach. Jak wiemy, użytkowanie każdej maszyny w ten sposób powoduje szybkie zużycie i awarie. Dalszy ciąg już znamy... Nawet, jeżeli nie zapadniemy na poważną chorobę, to i tak obniży to jakość naszego życia. Kłopoty z koncentracją, nauką, pamięcią - długotrwały stres upośledza funkcjonowanie mózgu.
Więc stresowi trzeba zapobiegać, zmniejszać, łagodzić jego skutki. Jak to zrobić? Chyba nie da się tak po prostu nie stresować?
Tak po prostu rzeczywiście się nie da... Niestety wielu lekarzy daje swoim pacjentom taką radę: proszę się nie denerwować. Dla pacjenta mało to oznacza, bo zwykle nie wie jak to zrobić. Tymczasem współczesna nauka opracowała już wiele metod walki ze stresem, które w pewnym uproszczeniu są dla mózgu tym, czym ćwiczenia fizyczne dla mięśni.
Jednym z podstawowych sposobów jest nauczenie się rozluźniania,czyli relaksacja .Pomaga to poradzić sobie z presją i stresem .
Oprócz skrajnych przypadków, człowiek jest w stanie sam nauczyć się radzić sobie ze stresem. Na początek polecam trening autogenny. Nie potrzebuje on żadnych urządzeń, a jedynie słuchania i skoncentrowania się na wrażeniach z ciała. Technika ta jest bardzo prosta, do natychmiastowego zastosowania w domu, daje przyjemne uczucie odprężenia i relaksu.
Stosowana regularnie pozwala na wyuczenie się nawyku relaksacji i długoterminowe kontrolowanie stresu.
Technika opanowania stresu polega na wizualizowaniu sobie określonych obrazów wydarzeń, w których obawiasz się wystąpienia bardzo silnego, paraliżującego wręcz stresu.
W naszym przypadku - chodzi tutaj oczywiście o egzamin.
Posty
