Kim Ty jesteś?

Kiedyś w szkole kazali mi się na pamięć nauczyć czegoś takiego jak zakład Pascala, brzmiało to mniej więcej tak:

Zakład Pascala (Gra Pascala) - rozumowanie przedstawione przez Blaise'a Pascala mające dowodzić, iż warto wierzyć w Boga. Pascal rozpatrzył dwa proste przypadki dotyczące istnienia Boga:
*Bóg istnieje i nagradza za wiarę życiem wiecznym.
*Bóg nie istnieje i nie istnieje życie wieczne.

Człowiek może wierzyć lub nie wierzyć w istnienie Boga. Jeśli wierzy, to traci życie doczesne (na rzecz modlitw i czynienia dobra) i otrzymuje życie wieczne, ale tylko w pierwszym przypadku. 

Jeśli nie wierzy, to zatrzymuje życie doczesne i traci życie wieczne. 

Pascal wywnioskował, że wiara bardziej się opłaca, ponieważ ryzykujemy tylko czas życia, który jest zazwyczaj krótki (człowiek żyje średnio około 70 lat), a nagrodą może być życie wieczne. (...)

Ja jednak kieruję się w życiu trochę innym zakładem, brzmi on tak:

Jeśli po śmierci ktoś będzie mnie o coś pytał, wątpię by pytał mnie:

- Dlaczego nie myślałam jak Edison?
- Dlaczego nie byłam jak Robin Hood?
- Dlaczego nie grałam jak Beethoven?
- Dlaczego ie byłam jak Arystoteles?
- Dlaczego nie byłam jak Einstein?
- Dlaczego nie dostałam Nobla?
- Dlaczego nie byłam jak Franciszek z Asyżu?
- Dlaczego nie grałam jak Mozart?
- Dlaczego nie myślałam jak Sokrates?
- Dlaczego nie malowałam jak Rembrandt?

Naprawdę wątpię bym dostała takie pytania...Jaki sens może mieć bycie czyjąś kopią?

Bo obłędem jest udawać, że jest się kim innym niż się jest...- tylko będąc sobą tu i teraz mogę być twórcza, mogę działać.

Na koniec jeszcze małe pytanie:
- Dlaczego społeczeństwo podziwia tych wszystkich wyżej wymienionych?
- Czyż nie dlatego, że oni byli sobą?