Samodzielne badanie piersi jest tanią i prostą metodą wczesnego wykrywania guzków i innych nieprawidłowości w piersiach.
Większość (prawie 80%) guzków wykrywanych palcami podczas samobadania nie ma złośliwego charakteru.
Samobadanie piersi składa się z dwóch etapów:
*oglądania stanu piersi
*badania dotykowego - palpacji.
Badanie powinno być przeprowadzone najlepiej w ciepłym miejscu, gdzie można się skupić i zachować prywatność, najlepiej wieczorem, np. przed kąpielą lub udaniem się na spoczynek.
Samobadanie piersi składa się z dwóch etapów:
*oglądania stanu piersi
*badania dotykowego - palpacji.
Badanie powinno być przeprowadzone najlepiej w ciepłym miejscu, gdzie można się skupić i zachować prywatność, najlepiej wieczorem, np. przed kąpielą lub udaniem się na spoczynek.
OGLĄDANIE STANU PIERSI - POZYCJA STOJĄCA
Warunkiem dobrze wykonanego badania jest przeglądnie się w lustrze, które obejmie sylwetkę co najmniej do pasa. Lustro ponadto powinno być zainstalowane na stałe do ściany. Oglądanie piersi z lusterkiem w ręku nie ma sensu.
Piersi należy oglądać w kilku "pozycjach":
*z rękami na biodrach,
*z rękami podniesionymi do góry,
*z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia,
*w pozycji pochylonej.
W każdej pozycji oceniamy kształt i symetrię całych piersi oraz dołów pachowych. Należy zwrócić uwagę na kształt, wielkość piersi, ich ułożenie (niskie, wysokie) i konsystencję. Następnie należy obejrzeć skórę, zwracając uwagę na rozstępy, przebarwienia, włosy. Kolejnym etapem jest ocena otoczek brodawkowych, ich kształtu i wielkości oraz ocena brodawek a w szczególności czy nie są "wciągnięte".
Warunkiem dobrze wykonanego badania jest przeglądnie się w lustrze, które obejmie sylwetkę co najmniej do pasa. Lustro ponadto powinno być zainstalowane na stałe do ściany. Oglądanie piersi z lusterkiem w ręku nie ma sensu.
Piersi należy oglądać w kilku "pozycjach":
*z rękami na biodrach,
*z rękami podniesionymi do góry,
*z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia,
*w pozycji pochylonej.
W każdej pozycji oceniamy kształt i symetrię całych piersi oraz dołów pachowych. Należy zwrócić uwagę na kształt, wielkość piersi, ich ułożenie (niskie, wysokie) i konsystencję. Następnie należy obejrzeć skórę, zwracając uwagę na rozstępy, przebarwienia, włosy. Kolejnym etapem jest ocena otoczek brodawkowych, ich kształtu i wielkości oraz ocena brodawek a w szczególności czy nie są "wciągnięte".
BADANIE DOTYKOWE - POZYCJA STOJĄCA I LEŻĄCA
Badania dotykiem polega na samodzielnym przeprowadzaniu przez kobietę badania obu gruczołów piersiowych, w tej samej fazie cyklu miesiączkowego, tj. 2-3 dni po miesiączce, żeby wykluczyć nadwrażliwość brodawek i bolesność piersi a u kobiet niemiesiączkujących raz w miesiącu.
W czasie samobadania należy:
*dotykać skóry piersi całą długością palców, a badać opuszkami palców;
*trzeba rozpoczynać badanie zawsze w tym samym miejscu;
*wykonywać zawsze pełne samobadanie, tj. badać pierś, okolicę nad- i podobojczykową oraz pachową;
*oceniać brodawkę, otoczkę brodawkową, skórę i miąższ piersi.
Przed rozpoczęciem badania koniecznie należy pamiętać, że:
*pierś w dotyku powinna mieć konsystencję (strukturę) rozluźnionego pośladka;
*torbiel piersi przypomina konsystencją i sprężystością gałkę oczną;
*guzek piersi z ograniczoną ruchomością skóry nad nim przypomina chrząstki nosa.
W badaniu palpacyjnym należy posługiwać się metodą kwadratów czy tarczy zegara.
*metoda kwadrantów
- Pierś dzielimy na 4 kwadranty przeprowadzając dwie linie krzyżujące się na brodawce: poziomą i pionową. W ten sposób powstają cztery kwadranty: dwa zewnętrzne i dwa wewnętrzne. Ponadto osobno wyróżniamy brodawkę, otoczkę oraz ogon Spence - czyli "wypustkę dopachową" kwadrantu głównego zewnętrznego, usytuowaną w pobliżu dolnego piętra pachy.
*metoda zegara
- Stwierdzoną zmianę określamy numerem godziny, tak jakby tarcza zegara była położona na danej piersi np. Godz. 2 na prawej piersi równa się usytuowaniu zmiany na godz. 10 w lewej piersi.
Rozpoczynając badanie należy położyć się wygodnie na plecach i podłożyć prawą rękę pod głowę dzięki czemu część piersi przesunie się w kierunku mostka, dając lepszy dostęp do całego gruczołu ułatwiając tym samym prawidłowe przeprowadzenie badania palpacyjnego. Kobiety o dużym biuście powinny podłożyć poduszkę pod lewy bark.
Badanie wykonane jest poprawnie jeśli obejmuje ono prostokątne pole położone pomiędzy obojczykiem, a dolną linią biustu oraz pomiędzy linią przechodzącą przez środek mostka i linią przechodzącą przez środek pachy do biodra.
Badanie prawej piersi wykonuje się lewą ręką trzymając dłoń równolegle do powierzchni skóry i dotykając pierś całą powierzchnią dłoni, a nie tylko końcem palców. Pierś należy mocno uciskać dłonią, wykonując następujące ruchy:
*ruchy w kształcie koncentrycznych okręgów
- Badanie rozpoczyna się od zatoczenia największego koła po obwodzie piersi, wykonując przy tym małe kółka prostopadle do kierunku ruchu i przesuwając się ruchem spiralnym zgodnie z ruchem wskazówek zegara aż do brodawki. Nad każdym miniobszarem należy wykonać trzy okrążenia, nasilając stopniowo nacisk: od słabego, mającego na celu wykrycie zmiany położonej powierzchownie, przez umiarkowany wykrywający zmiany położonej w warstwie pośredniej, do mocnego docierającego do warstw gruczołu piersiowego położonych przy ścianie klatki piersiowej.
*ruchy promieniste
- Należy podzielić pierś podobnie do tarczy zegara i przesuwać dłoń od brodawki w kierunku godziny 12, a następnie 1, 2, 3 itd., zataczając niewielkie koła aż zostanie zbadana cała pierś.
ruchy góra - dół - Pierś dzielimy na wąskie pionowe paski, a następnie kieruje się ruch ręki na przemian do góry i do dołu zataczając małe koła. Powtarzając ten manewr pokrywamy w ten sposób całą powierzchnię badanego gruczołu.
Badanie palpacyjne okolicy nadobojczykowej oraz okolicy pachowej w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych jest integralną częścią badania i nie powinno być pominięte. Należy sprawdzić pachę, a następnie dołki nadobojczykowe w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych. Badając pachę pamiętajmy, że znajdują się tam trzy piętra węzłów chłonnych - dolne, środkowe i górne, dlatego też należy dokładnie zbadać cały tzw. dół pachowy a w razie niepewności powinniśmy skonsultować się z lekarzem.
Po zakończeniu badania prawej piersi należy powtórzyć całą procedurę dla lewej piersi. Należy więc podłożyć lewą rękę pod głowę a następnie prawą dłonią zbadać lewą pierś w podobny sposób jak to opisano powyżej.
INTERPRETACJA ZMIAN WYKRYTYCH PODCZAS SAMOBADANIA
Charakterystyczne zmiany, zauważone od czasu ostatniego badania, na które należy zwracać szczególną uwagę podczas badania piersi to:
*bardziej niż dotychczas widoczne przez skórę naczynia żylne,
*zmiany w kolorze lub strukturze skóry,
*zmiany wielkość lub kształtu jednej z piersi,
*dołki, zaciągnięcia lub owrzodzenia brodawki bądź skóry na piersi a także zmiany kształtu lub zarysu brodawki,
*zmiany w wyglądzie brodawek, takie jak np. zaczerwienienia, strupki, wciągnięcia, łuszczenia naskórka,
*krwawienie lub wyciek wydzieliny z brodawek,
*obrzęk ramienia
*skóra podobna do "skórki pomarańczy".
*obecność nowego guzka, który nie znika po miesiączce i nie reaguje na zmiany hormonalne cyklu menstruacyjnego
Zmiany, które wymagają pilnej konsultacji lekarskiej, choć nie muszą oznaczać nowotworu, to:
*guz piersi nie zmieniający się w trakcie cyklu miesiączkowego,
*guz w dole pachowym.
DZIAŁANIA PO WYKRYCIU GUZKA PIERSI
W przypadku wykrycia guzka w piersi jest zbadanie odpowiedniego fragmentu drugiej piersi. Jeżeli podobna zmiana występuje w drugiej piersi to zazwyczaj nie jest ona groźna, choć wymaga konsultacji lekarza.
W pozostałych trzeba skontaktować się z lekarzem i przedstawić mu swoje wątpliwości.
Badania dotykiem polega na samodzielnym przeprowadzaniu przez kobietę badania obu gruczołów piersiowych, w tej samej fazie cyklu miesiączkowego, tj. 2-3 dni po miesiączce, żeby wykluczyć nadwrażliwość brodawek i bolesność piersi a u kobiet niemiesiączkujących raz w miesiącu.
W czasie samobadania należy:
*dotykać skóry piersi całą długością palców, a badać opuszkami palców;
*trzeba rozpoczynać badanie zawsze w tym samym miejscu;
*wykonywać zawsze pełne samobadanie, tj. badać pierś, okolicę nad- i podobojczykową oraz pachową;
*oceniać brodawkę, otoczkę brodawkową, skórę i miąższ piersi.
Przed rozpoczęciem badania koniecznie należy pamiętać, że:
*pierś w dotyku powinna mieć konsystencję (strukturę) rozluźnionego pośladka;
*torbiel piersi przypomina konsystencją i sprężystością gałkę oczną;
*guzek piersi z ograniczoną ruchomością skóry nad nim przypomina chrząstki nosa.
W badaniu palpacyjnym należy posługiwać się metodą kwadratów czy tarczy zegara.
*metoda kwadrantów
- Pierś dzielimy na 4 kwadranty przeprowadzając dwie linie krzyżujące się na brodawce: poziomą i pionową. W ten sposób powstają cztery kwadranty: dwa zewnętrzne i dwa wewnętrzne. Ponadto osobno wyróżniamy brodawkę, otoczkę oraz ogon Spence - czyli "wypustkę dopachową" kwadrantu głównego zewnętrznego, usytuowaną w pobliżu dolnego piętra pachy.
*metoda zegara
- Stwierdzoną zmianę określamy numerem godziny, tak jakby tarcza zegara była położona na danej piersi np. Godz. 2 na prawej piersi równa się usytuowaniu zmiany na godz. 10 w lewej piersi.
Rozpoczynając badanie należy położyć się wygodnie na plecach i podłożyć prawą rękę pod głowę dzięki czemu część piersi przesunie się w kierunku mostka, dając lepszy dostęp do całego gruczołu ułatwiając tym samym prawidłowe przeprowadzenie badania palpacyjnego. Kobiety o dużym biuście powinny podłożyć poduszkę pod lewy bark.
Badanie wykonane jest poprawnie jeśli obejmuje ono prostokątne pole położone pomiędzy obojczykiem, a dolną linią biustu oraz pomiędzy linią przechodzącą przez środek mostka i linią przechodzącą przez środek pachy do biodra.
Badanie prawej piersi wykonuje się lewą ręką trzymając dłoń równolegle do powierzchni skóry i dotykając pierś całą powierzchnią dłoni, a nie tylko końcem palców. Pierś należy mocno uciskać dłonią, wykonując następujące ruchy:
*ruchy w kształcie koncentrycznych okręgów
- Badanie rozpoczyna się od zatoczenia największego koła po obwodzie piersi, wykonując przy tym małe kółka prostopadle do kierunku ruchu i przesuwając się ruchem spiralnym zgodnie z ruchem wskazówek zegara aż do brodawki. Nad każdym miniobszarem należy wykonać trzy okrążenia, nasilając stopniowo nacisk: od słabego, mającego na celu wykrycie zmiany położonej powierzchownie, przez umiarkowany wykrywający zmiany położonej w warstwie pośredniej, do mocnego docierającego do warstw gruczołu piersiowego położonych przy ścianie klatki piersiowej.
*ruchy promieniste
- Należy podzielić pierś podobnie do tarczy zegara i przesuwać dłoń od brodawki w kierunku godziny 12, a następnie 1, 2, 3 itd., zataczając niewielkie koła aż zostanie zbadana cała pierś.
ruchy góra - dół - Pierś dzielimy na wąskie pionowe paski, a następnie kieruje się ruch ręki na przemian do góry i do dołu zataczając małe koła. Powtarzając ten manewr pokrywamy w ten sposób całą powierzchnię badanego gruczołu.
Badanie palpacyjne okolicy nadobojczykowej oraz okolicy pachowej w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych jest integralną częścią badania i nie powinno być pominięte. Należy sprawdzić pachę, a następnie dołki nadobojczykowe w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych. Badając pachę pamiętajmy, że znajdują się tam trzy piętra węzłów chłonnych - dolne, środkowe i górne, dlatego też należy dokładnie zbadać cały tzw. dół pachowy a w razie niepewności powinniśmy skonsultować się z lekarzem.
Po zakończeniu badania prawej piersi należy powtórzyć całą procedurę dla lewej piersi. Należy więc podłożyć lewą rękę pod głowę a następnie prawą dłonią zbadać lewą pierś w podobny sposób jak to opisano powyżej.
INTERPRETACJA ZMIAN WYKRYTYCH PODCZAS SAMOBADANIA
Charakterystyczne zmiany, zauważone od czasu ostatniego badania, na które należy zwracać szczególną uwagę podczas badania piersi to:
*bardziej niż dotychczas widoczne przez skórę naczynia żylne,
*zmiany w kolorze lub strukturze skóry,
*zmiany wielkość lub kształtu jednej z piersi,
*dołki, zaciągnięcia lub owrzodzenia brodawki bądź skóry na piersi a także zmiany kształtu lub zarysu brodawki,
*zmiany w wyglądzie brodawek, takie jak np. zaczerwienienia, strupki, wciągnięcia, łuszczenia naskórka,
*krwawienie lub wyciek wydzieliny z brodawek,
*obrzęk ramienia
*skóra podobna do "skórki pomarańczy".
*obecność nowego guzka, który nie znika po miesiączce i nie reaguje na zmiany hormonalne cyklu menstruacyjnego
Zmiany, które wymagają pilnej konsultacji lekarskiej, choć nie muszą oznaczać nowotworu, to:
*guz piersi nie zmieniający się w trakcie cyklu miesiączkowego,
*guz w dole pachowym.
DZIAŁANIA PO WYKRYCIU GUZKA PIERSI
W przypadku wykrycia guzka w piersi jest zbadanie odpowiedniego fragmentu drugiej piersi. Jeżeli podobna zmiana występuje w drugiej piersi to zazwyczaj nie jest ona groźna, choć wymaga konsultacji lekarza.
W pozostałych trzeba skontaktować się z lekarzem i przedstawić mu swoje wątpliwości.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz