Mięśniaki macicy

Mięśniaki macicy zaliczane są do nowotworów niezłośliwych. 

Rozwijają się z włókien mięśni gładkich. Występują u ok. 10-20% kobiet, najczęściej między 35-50 rokiem życia. Uważa się powszechnie, że mięśniaki częściej występują u kobiet niezamężnych, nieródek lub mało rodzących. Przyczyna powstawania mięśniaków nie jest do tej pory jasna. Podkreśla się jedynie znaczenie estrogenów w patomechanizmie tego schorzenia. 

Najczęściej mięśniaki rozwijają się w trzonie macicy, rzadziej w szyjce macicy. Mogą być pojedyncze i mnogie, różnej wielkości. Wyróżniamy 3 typy mięśniaków w zależności od umiejscowienia i kierunku wzrostu: 

➢ mięśniaki śródścienne – zazwyczaj rosną jako guzy mnogie, nie zniekształcają narządu, są małe; ➢ mięśniaki podśluzówkowe – rosną pod błoną śluzową macicy, mogą być uszypułowane, co może prowadzić do skurczów macicy; 

➢ mięśniaki podsurowicówkowe – rosną ponad powierzchnią macicy, prowadzą do zniekształcenia narządu, mogą tworzyć postacie uszypułowane. 

Objawy (są uzależnione od umiejscowienia i wielkości mięśniaka): 

➢ obfite, przedłużające się miesiączki; 

➢ krwawienia międzymiesiączkowe; ➢ bóle (przy dużych); 

➢ objawy ucisku tkanek i narządów sąsiednich. 

Objawami powstawania mięśniaka mogą być: obfite, przedłużające się miesiączki, krwawienia międzymiesiączkowe czy objawy ucisku tkanek i narządów sąsiednich. U kobiet w młodszym wieku dodatkowymi objawami mogą być: 

➢ niepłodność; 

➢ poronienia, przedwczesne porody; 

➢ nieprawidłowe położenie płodu. 

Leczenie: 

1) Leczenie hormonalne (przy bardzo małych). 

2) Leczenie operacyjne: 

➢ zabieg wykręcenia mięśniaka (rodzącego się); 

➢ wyłuszczenie pojedynczych mięśniaków; 

➢ usunięcie macicy.