Cukrzyca

Cukrzyca nie musi ograniczać Twojej swobody

Glukoza i wolne rodniki - niebezpieczny mariaż

Wolne rodniki powstają na skutek zaburzeń oddychania, niedokrwienia serca, szkodliwego działania związków chemicznych, promieniowania UV, zaburzeń metabolicznych oraz cukrzycy i innych przewlekłych chorób.
Ludzki organizm produkuje naturalne przeciwutleniacze, aby chronić się przed niszczącym działaniem wolnych rodników. Niestety, zanieczyszczone powietrze i woda, wszechobecne w żywności konserwanty, stres, niska aktywność fizyczna i jedzenie "byle czego" w biegu, wspomaga ich wytwarzanie, co skazuje nasz organizm na bardzo nierówną walkę.

Dlatego tak ważne jest, aby przeciwutleniacze dostarczyć organizmowi z zewnątrz, za pomocą odpowiednio dobranych odżywek i suplementów diety.

Nie jest jednak obojętne, jaki produkt wybierzemy.

W zapobieganiu chorób najlepsze są silne związki o potwierdzonej aktywności przeciwutleniacza. Wiele badań ostatnich lat skoncentrowanych było na witaminie E, która niestety okazała się związkiem zbyt słabym w walce z tak potężnym przeciwnikiem. Inne naturalne antyoksydanty, takie jak witamina C, cynk, magnez czy selen również wymagają stosowania niewiarygodnie wysokich dawek, aby uzyskać efekt terapeutyczny.

Bardzo wrażliwe na działanie wolnych rodników są lipidowe składniki błon biologicznych (łańcuchy boczne kwasów tłuszczowych). Są one uszkadzane w procesie peroksydacji (szczególny rodzaj samoutleniania, w którym lipidy ulegają utlenianiu w szeregu reakcji przy udziale wolnych rodników). Wolny rodnik pozyskując atom wodoru powoduje destabilizację łańcucha bocznego. Ostatecznie, skutkiem jest niestabilność błon komórkowych, zmiana ich przepuszczalności oraz zaburzenia transportu błonowego, co prowadzi do uszkodzenia struktury komórek. Reaktywne formy tlenu (wolne rodniki) mogą powodować także konwersję białek, powodując zmianę ich struktury i funkcji. Skutkiem jest modyfikacja aminokwasów i białek enzymatycznych, utlenianie grup tiolowych i w końcu denaturacja białka. Jest to szczególnie niebezpieczne w organach takich jak trzustka, które wydzielają enzymy i hormony niezbędne do życia człowieka.

Jak dowiedziono, wolne rodniki odgrywają istotną rolę w patogenezie ostrego zapalenia trzustki, a zaburzenia równowagi układu: utleniacze - przeciwutleniacze, korelują z ciężkością choroby.

Ze względu na globalny zasięg i powagę problemu, rozpoczęły się badania obejmujące najnowsze, aktywne antyoksydanty naturalnego pochodzenia.

Wstępne wyniki wykazują, że najsilniejsze z nich, takie jak astaksantyna , mogą poprawić kontrolę nad cukrzyca typu II i zahamować postępujące uszkodzenie nerek poprzez zapobieganie powstawania wolnych rodników w procesie glikozylacji spowodowanej hiperglikemią.

Cukrzyca typu II występuje najczęściej u osób dorosłych z zaburzeniami wydzielania insuliny przez komórki beta trzustki lub jej nieskuteczne wykorzystywanie przez tkanki.
Cukrzycy towarzyszy ogólnoustrojowy stres oksydacyjny. Glikozylowane białka powstające w cukrzycy są właśnie przyczyną tworzenia wolnych rodników. Reakcje te są hamowane przez antyoksydanty, a katalizowane przez jony metali grup przejściowych, takich jak żelazo czy miedź.

Niektóre z powikłań cukrzycy, jak np. retinopatia cukrzycowa, są również spowodowane działaniem wolnych rodników.
W większości przypadków, cukrzyca jest leczona za pomocą farmaceutyków, jednak około 20% cukrzyków może uniknąć leczenia za pomocą zmiany trybu życia.

Oznacza to, że chociaż nie jesteśmy w stanie zmienić genetycznych uwarunkowań, na szczęście chorobie można zapobiec: na przykład zmianą diety, odpowiednią jej suplementacją i ćwiczeniami fizycznymi. Odkrycia naukowe jednoznacznie łączą żywność o wysokim indeksie glikemicznym i skłonność do cukrzycy typu II. Nadmiar glukozy we krwi powinien być przekształcony przez insulinę w glikogen, jakkolwiek, gdy zapasy glikogenu są zapewnione, glukoza jest przekształcana w tłuszcz. Z czasem, komórki organizmu mogą stać się mniej czułe na insulinę, sprawiając, że większa jej ilość jest potrzebna to przeprowadzenia tego samego procesu.  

Hiperglikemia prowadzi ostatecznie do powikłań wielonarządowych, w tym choroby nerek.