W świecie medycyny, biologii i chemii Szkoci zasłynęli za zasługą:
Zasłużeni lekarze szkoccy
Andrew Duncan - założyciel pierwszych humanitarnych zakładów dla umysłowo chorych.
William Culen, John i William Hunterowie, którzy zrewolucjonizowali chirurgię i ginekologię oraz Rober Liston (ur.1794, zm. 1847,) - był pionierem narkozy eterowej.
John Scott Haldane (1860 - 1936) uważany był za międzynarodowy autorytet w sprawach eteru i oddychania, był wynalazcą maski przeciwgazowej w czasie I wojny światowej. Zaprojektował i skonstruował pierwszą komorę dekompresyjną.
John James Richard Macleod (1876 - 1935) - fizjolog szkocki, laureat Nagrody Nobla 1923 za okrycie insuliny. Zajmował się w pracy naukowej przemianą węglowodanową, ośrodkiem oddechowym, chorobą kesonową. Kierował w Toronto instytutem badawczym, w którym w 1922 Frederick Banting dokonał
odkrycia insuliny.
James MacKenzie (1853 - 1925) - szkocki kardiolog. Pionier badań dotyczących zaburzeń rytmu serca. Dokonał pierwszych zapisów fal tętna w żyłach i tętnicach celem oceny funkcjonowania serca.
James Esdaile (1808 - 1859) jest ojcem znieczulenia poprzez hipnozę. Jego metoda, używana przed wynalezieniem chloroformu zapisała się w historii anestezji.
James Young Simpson opracował pierwsze środki znieczulające oraz odkrył chloroform.
Joseph Lister odkrył środki odkażające i określił ścisłe zasady higieny dla chirurgów: mycie rąk i sterylizacja narzędzi chirurgicznych. To dzięki temu mówi się potocznie chirurgii: "Medycyna przed Listerem i po
Listerze".
Enzymoterapia dr Johna Bearda
Na początku XX wieku, szkocki embriolog dr John Beard, odfiltrował płyn trzustkowy świeżo zabitych młodych zwierząt w celu uzyskania aktywnych enzymów. Jego oparte na obserwacjach rozumowanie było następujące: młode zwierzęta muszą mieć większą ilość silniejszych enzymów, ponieważ potrzebują do rozwoju i wzrostu znacznie więcej energii. Dr Beard wstrzykiwał ten koncentrat dożylnie, domięśniowo, a czasami wprost do okolic wokół nowotworowych pacjentów cierpiących na raka. W wyniku tego zabiegu obserwował szybkie kurczenie się nowotworu, oraz zahamowanie wzrostu komórek nowotworowych. Ponad połowa z potraktowanych w ten sposób nowotworów całkowicie zniknęły, zaś stan pozostałych pacjentów
uległ znacznej poprawie i życie ich zostało znacząco przedłużone ponad spodziewany okres.
Dr Beard wyleczył łącznie 170 przypadków raka i opisał swoją terapię enzymatyczną w książce "Enzymatyczne leczenie raka i jego naukowe podstawy", którą wydano w roku 1907.
Alexander Fleming odkrywca penicyliny
Sir Alexander Fleming (1881 - 1955) w 1901 roku Fleming zaczął studiować medycynę w szkole w Londynie. Pracował wtedy w grupie badawczej Almrotha Wrighta i wykazywał szczególne zainteresowanie bakteriologią. Podczas wojny między Wielką Brytanią a Niemcami w 1914 roku, Alexander dołączył
jako kapitan do Korpusu Medycznego Brytyjskiej Armii Królewskiej, gdzie brał udział w kuracjach mających na celu zmniejszenie liczby żołnierzy umierających z powodu zakażeń. Pewnego dnia w 1928 roku, Fleming miał wyrzucić stare naczynia z kulturami bakterii, kiedy zauważył rosnącą na tej kolonii niebieską pleśń, która zdawała się zabijać te szkodliwe bakterie. Po wielu kolejnych eksperymentach Alexander Fleming odkrył penicylinę G, która działa wyjątkowo silnie bakteriostatycznie, a łagodnie dla człowieka. W 1945 roku Alexander Fleming otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. W 1948 roku nadano mu tytuł Profesora Bakteriologii Uniwersytetu Londyńskiego. Słynnym jego powiedzeniem było:
"To natura wyprodukowała penicylinę, ja ją tylko odkryłem."
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz